İSLÂM DÎNİ, HUKUKTA MÜSAVÂTI EMRETTİĞİ GİBİ CEZÂDA DA MÜSÂVÂTI EMRETTİĞİNE DÂİR ABDULLÂH İBN-İ MES`ÛD HADÎSİ

Gelen rivâyete göre demiştir ki: Şimdi ben Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem`in yüzüne bakıp görür gibiyim. O, enbiyâdan bir Peygamberi hikâye ediyordu ki: kavmi onu dövmüş de kan içinde bırakmış. Fakat o, yüzünden hem kanı siliyor, hem de: Yâ Rab! Kavmimi mağfiret eyle (onlar câhildirler; beni) bilemezler, diyordu.

(UTANMAZSAN DİLEDİĞİNİ İŞLE!) SÖZÜ BÜTÜN PEYGAMBERLER TARAFINDAN ÜMMETLERİNE TEBLÎĞ EDİLMİŞ VE HİÇ BİR ZAMAN NESHA, TEBDÎLE UĞRAMIYAN AHLÂKÎ BİR UMDEDİR

Rivâyete göre, Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: Geçmiş zamanda kendini beğenmiş bir kişi, kibir ve gurur ile izârını sürüklediği sırada yere batırıldı. O, kıyâmet gününe kadar bağırarak, debrenerek yerin dibine girecektir.

EMÂRET HEVESİNİN ZEMMİ

Gelen rivâyete göre, Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: Siz insanları (altun, gümüş) ma`denleri gibi (kimi hâlis, kimi kalp) bulursunuz. İnsanların câhiliyet devrinde hayırlı olanları, -dînî emirleri anlayıp amel ettikçe- İslâm devrinde de hayırlıdırlar. Siz şu emâret husûsunda da insanların hayırlısı, emâreti (emîr olmazdan evvel) pek çok fenâ gören (ve emâret arzu etmiyen) kimseler bulursunuz. İnsanların şerlisi de iki yüzlü olan şu (münâfık) kimselerdir ki, (iki sınıf halk arasında) onlara bir yüzle gelirler, bunlara da başka bir yüzle gelirler.

KUREYŞ KABÎLESİNE DÂİR HABERLER

Gelen rivâyete göre Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: (Câhiliyet devrinde) Arap kabîleleri şu emâret husûsunda (en şerefli olan) Kureyş`e tâbi` idiler: Arabların mü`minleri (Hanîfler) Kureyş`e tâbi` idiler: Arabların mü`minleri (Hanîfler) Kureyş`in mü`minlerine, müşrikleri de Kureyş`in müşriklerine uyarlardı. İnsanlar (altun, gümüş) ma`denleri gibi (kimi hâlis, kimi kalp) dır. Onların câhiliyette hayırlı olanları (din işlerini öğrenip amel ettikçe) İslâm devrinde de hayırlı kimselerdir. Siz insanların hayırlısı, emir oluncaya kadar emâreti çok fenâ görenler (ve arzu etmiyen kimseler) bulursunuz.

KUREYŞ`İN RİYÂSETİ HAKKINDA MUÂVİYE`NİN BİR HİTÂBESİ

(Muhammed İbn-i Cübeyr, Kureyş tarafından sefâretle gönderilen bir hey`et arasında bulunduğu halde) Muâviye radiya`llahu anh`(ın huzûrunda iken geçen bir vâkıayı ve on) dan (işittiklerini) şöyle rivâyet etmiştir: Abdullah İbn-i Amr İbn-i Âs`ın: Kahtânîlerden birisi ileride melîk olacaktır, diye hikâye ettiğini Muâviye duymuştu. Bundan sinirlenen Muâviye (hey`et müvâcehesinde) kalkıp Allah`ı şânına lâyık sıfatlarla senâ etti. Sonra Emmâ ba`dü (fasl-ı hitâbiyle söze başlayıp şöyle) dedi: Ey Kureyş hey`eti! Kesin olarak bildirildiğine göre, sizden bâzı kimseler, Allah`ın Kitâb`ında olmayan, Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem`den rivâyet edilmeyen birtakım haberler naklediyorlar. Emîn olunuz ki, onlar, sizin câhillerinizdir. Siz, sâhibini dalâlete sürükliyen bâtıl sözlerden sakınınız! Ben Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem`in: - Şu hilâfet Kureyş uhdesinde bulunacaktır. Onlar dînî vecîbelerini îfâ ve adâlet icrâ ettikçe onlara hiç bir kimse düşmanlık edemiyecektir. Meğer ki, onlar dinden, adâletten inhirâf ederler; bu halde Allah, Kureyş`i yüz üstü sürçtürür, rezîl eder, buyurduğunu işittim.

HÂŞİM OĞULLARİYLE MUTTALİB OĞULLARININ BİR SOY OLDUKLARINA DÂİR CÜBEYR İBN-İ MUT`İM HADÎSİ

Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem`in: "Kureyş, Evs ile Hazrec, Cüheyne, Müzeyne, Eslem, Eşca`, Gıfâr (kabîleleri efrâdı) benim hâlis muâvinlerimdir. Onların da Allah`dan ve Resûlulah`dan başka hâmîleri yoktur" buyurduğu rivâyet olunmuştur.

HÂŞİM OĞULLARİYLE MUTTALİB OĞULLARININ BİR SOY OLDUKLARINA DÂİR CÜBEYR İBN-İ MUT`İM HADÎSİ

Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem`in: "Kureyş`ten iki kişi kaldıkça şu hilâfet (kuru bir unvân olarak) Kureyş`ten zâil olmaz" buyurduğu rivâyet olunmuştur.

HÂŞİM OĞULLARİYLE MUTTALİB OĞULLARININ BİR SOY OLDUKLARINA DÂİR CÜBEYR İBN-İ MUT`İM HADÎSİ

Gelen rivâyete göre, müşârün-ileyh demiştir ki: (Bir kere Resûlulah ganîmet malından) kendilerine âit olan Humüs (beşte bir) hisseyi akrabâ arasında taksîm ederken Abd-i Şems oğullariyle Nevfel oğullarına birer pay ayırmamıştı. (Abd-i Şems oğullarından) Osmân İbn-i Affân ile berâber ben (ki, Nevfel oğullarındanım.) Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem`in yanına gelmiştik; (pay yerinde bulunuyorduk). Osmân: - Yâ Resûla`llah! Muttalib oğullarına verdiniz de bizi bıraktınız? Halbuki size (nesebce) nisbetimiz cihetiyle bizimle Muttalib oğulları bir soyda (hepimiz, büyük babanız Abd-i Menaf`da) birleşiyoruz! dedi. Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem de: - Hâşim oğullariyle Muttalib oğulları bir soydur, buyurdu.

KENDİSİNİN MENSÛB OLMADIĞI ECNEBÎ BİR SOYA BİLE BİLE NİSBET İDDİASI HARAM OLDUĞUNA DÂİR EBÛ ZER HADÎSİ

Rivâyete göre müşârün-ileyh, Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem`in şöyle buyurduğunu işitmiştir: Bir kişi (gerek erkek, gerek dişi) babasından başkasına -babası olmadığını bile bile- neseb iddia ederse, hiç şüphesiz o kimse küfr(ân-ı ni`met) etmiştir. Her hangi bir kişi de aralarında karâbet olmayan bir kavimden olduğunu iddia ederse, o (soysuz kişi) de (bizden değildir! O, varsın) Cehennem`deki durağına hazırlansın!.

ECNEBÎYE NESEB İDDİA ETMEK, GÖRMEDİĞİ DÜŞÜ GÖRDÜM DEMEK, PEYGAMBERİMİZE YALAN HADÎS UYDURMAK EN BÜYÜK GÜNAH OLDUKLARINA DÂİR VÂSİLE HADÎSİ

Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu, dediği rivâyet olunmuştur: (Üç şey) yalan ve iftirânın en büyüklerindendir: Kişinin kendi babasından başkasına Neseb iddia etmesi; yâhut (rü`yâsında) görmediği bir şeyin kendisine rü`yâda gösterildiğini iddia eylemesi, yâhud da Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem`in söylemediği bir şeyi söyledi demesi.