Alî b. Ebî Tâlib

HAZRET-İ MERYEM`İN HAZRET-İ HADÎCE VE FÂTIMA`YA TAFDÎLİNİ İŞ`ÂR EDEN EBÛ HÜREYRE`NİN BİR RİVÂYETİ

Gelen rivâyete göre Alî, Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem`in: "Zamânındaki dünyâ kadınlarının hayırlısı İmrân kızı Meryem`dir. Bu ümmetin kadınlarının hayırlısı da Hadîce`dir" buyurduğunu işittim! demiştir.

BU BÂBDA HAZRET-İ ALÎ`NİN HÂRİCÎLERİ KASTEDEREK BİR RİVÂYETİ

Rivâyete göre, şöyle demiştir: Ben size Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem (dilin) den bir şey haber verdiğimde (onu bir hakîkat olarak kabûl ediniz!) And olsun ki, gökten düş (erek öl) mem bana Peygamber`in dilinden yalan uydurmaktan daha sevimlidir. Fakat benimle sizin aranızda görüştüğümüz sıra size bir şey haber verdiğimde (ta`rîz etmiş olabilirim). Çünkü (muhâvere de bir harptir) harp (ise) hud`adır, (söz üstünlüğü de zaferidir). Ben Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem`in şöyle buyurduğunu işittim: - Âhır-zamanda yaşları küçük, tecrübeleri kıt bir zümre yetişecektir. Onlar (Hâricîler gibi mahlûkatın hayırlısı olan) Peygamber`in teblîgatından bahsedecekler. Fakat bunlar (şiddetle atılan) okun av (ı delerek av) dan öte çıktığı gibi İslâm (dînin) den hemen çıkıvereceklerdir. Onların îmanları boğazlarından öte geçmiyecektir. Siz onlara nerede rast gelirseniz hemen öldürünüz. Çünkü (bunlar bozguncudur) bunları öldürmekte, öldüren kişiye kıyâmet gününde ecr-ü sevâb vardır.

RESÛL-İ EKREM`İN ALÎ İLE FÂTIMA`YI TALTÎFİ;PEYGAMBERİMİZİN KIZI FÂTIMA`YI ESİR İSTİHDÂMINDAN MEN`İ VE BUNDAKİ YÜKSEK GÂYE

Rivâyete göre, Fâtıma radiya`llahu anhâ bir ara değirmen çevirmekten eline hastalık gelmişti. O sırada Nebî salla`llahu Aleyhi ve sellem`e getirilen esirlerden bir hizmetçi istemek üzere gelmişti. Fâtıma Resûla`llah`a gittiğinde onu bulamadı. Yalnız Âişe`yi buldu ve ona derdini anlattı. Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem geldiğinde Âişe, Fâtıma`nın geldiğini haber verdi. Hazret-i Alî der ki: Bunun üzerine Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem bize geldi. Ve bizi yatağımızda yatarken buldu. Hemen ben kalkmağa davranırken Resûlullah bize: - Yerinizde durunuz! buyurdu. Ve ikimizin arasına oturdu. Hattâ ben göğsümün üstüne dokunan iki ayağının serinliğini hissettim. Sonra Resûlullah: - İyi dinleyiniz! Sizin benden istediğiniz esir hizmetçiden daha hayırlı size bir şey öğreteyim mi? Siz (gece) yatağınıza girdiğinizde otuz dört def`a Allahu Ekber; otuz üç kere de Sübhâna`llah dersiniz, otuz üç def`a da El-Hamdü li`llah dersiniz. Bu yolda zikir size hizmetçiden hayırlıdır! buyurdu.

BU SEFERDE MUT`A NİKÂHININ VE BİNİT MERKEB ETİNİN YASAK OLDUĞUNA DÂİR HAZRET-İ ALÎ HADÎSİ

Rivâyete göre Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem Hayber günü kadınların Müt`a sûretiyle nikâh edilmesini ve ehlî merkeplerin etinin yenilmesini yasak etmiştir.

ABDULLÂH İBN-İ HUZÂFE KOMUTASINDAKİ SERİYYE-İ ENSÂRÎ

Rivâyete göre şöyle demiştir: Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem bir müfreze hazırlayıp Ensâr`dan birisini (Abdullah İbn-i Huzâfe`yi) komutan ta`yîn ederek göndermişti. Ve mücâhidlere, komutanlarına itâat etmelerini emretmişti. (Her nasılsa yolda) emîr, maiyyeti (nin bâzı harektleri)ne sinirlenerek: - Resûlullah size, bana itâat etmenizi emretmedi mi? diye sordu. Onların da: - Evet emretti! demeleri üzerine: Haydi bana odun toplayınız! dedi. Mücâhidler odun topladılar. Bu def`a da: Odunu ateşleyiniz! emrini verdi. Mücâhidler odunu yakınca da: - Bu ateşe giriniz! diye emretti. Şimdi (askerin bir kısmı) girmeğe hazırlanmışlardı. Fakat öbür kısmı onları tutarak: - Ne yapıyorsunuz? Biz, ateşten Resûlullah(ın himâyesin)e sığınmış kimseleriz! di(yerek onları önle)yorlardı. Onlar bu muhâvereye devâm ederken nihâyet ateş söndü. Komutanın da sinirleri yatıştı. Bu vâkıa Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem`e irişince: - Eğer mücâhidlere bu ateşe girselerdi kıyâmet gününe kadar ateşten çıkamazlardı. (Çünkü âmire) itâat, ma`kul ve meşrû` olan emirler hakkındadır! buyurdu.

MÜMTEHİNE SÛRESİ &ABDULLÂH İBN-İ EBÎ BELTEA VAK`ASI

Rivâyete göre müşârün-ileyh: "Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem beni, Zübeyr`i Mikdâd`ı gönderdi" di (ye rivâyete başla)yıp Hâtıb hakkında: "Ey mü`minler düşmanımı ve düşmanınızı dostlar yerine tutmayınız!" âyeti nâzil olduğunu haber verdi.

AYAKTA SU VE MEŞRÛBAT İÇMENİN CEVÂZINA DÂİR HAZRET-İ ALÎ RADİYA`LLÂHU ANH HADÎSİ

Rivâyete göre, bir kere Hazret-i Alî (Kûfe mescidi`nin) geniş kapısına gelmiş ve orada ayak üzeri su içmişti. (Halkın şüphesini izâle için): "Birtakım kimseler birisinin ayak üstünde su içtiğini fenâ görürler. Halbuki ben Nebî Salla`llahu aleyhi ve sellem`in benim içtiğimi gördüğünüz gibi su içtiğini gördüm" dedi.

BU HUSUSTA HAZRET-İ ALÎ`NİN MÜHİM BİR RİVÂYETİ

Şöyle dediği rivâyet olunmuştur: Ben bir kimseye had ikame edib de bu yolda ölmesiyle kendimde hüzün ve keder duymuş değilimdir. Ancak böyle bir acıyı şarab içen kimse hakkında duymuşumdur. Şâyet bu (zavallı o had ile) ölürse muhakkak onun diyetini (hayat pahâsını) veririm. Çünkü Resûlu`llah Salla`llahu aleyhi ve sellem hadd-i şirb hakkında bize mazbut bir sünnet bırakmamıştır. (Mu`ayyen bir adedle vurduğumuz had, bizim kendi eser-i içtihâdımızdır).