Şöyle rivâyet edilmiştir: Müşârün-ileyh Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem zamânına yetişmiş ve vâlidesi (Sahâbiyât`tan) Zeyneb bint-i Humeyd kendisini (feth-i Mekke`de) Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem`e götürmüştü: - Yâ Resûla`llah! Oğlumla İslâm bîati akdediniz, dedi. Resûlullah: - O küçüktür, buyurdu. Ve başını sığazlıyarak Abdullah`a (bereketle) düâ eyledi. (Hafîdi diyor ki:) büyük babamla çarşıya çıkıp (ticâret için) erzak aldığı ve İbn-i Ömer`le İbn-i Zübeyr radiya`llahu anhüm`ün kendisine mülâkî oldukları olurdu. Bunlar derhal Abdullah`a: bizi de (bu mala) ortak et! Çünkü Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem senin için bereketle düâ buyurdu, derlerdi. Abdullah da bunları şerîk ederdi. Bâzı zaman olurdu ki, tamam bir deve yükü (kâr) isâbet ederdi de o kârı (herkesin) evine gönderirdi.