Aişe

Hz. Peygamber (sav) hacc-ı ifrad yapmıştır.

Biz hacc aylarında Resulullah (sav)`la birlikte, hacc için ihrama girmiş olarak, hacc gecelerinde yola çıkıp Seref nam yere indik. Orada Resulullah (sav): "Kimin beraberinde kurbanlığı yoksa, haccını umre yapmak isteyen umreye çevirsin. Beraberinde kurbanlığı olan bunu yapmasın" dedi. Hz. Aişe sözünde devamla der ki: "Ashab`tan bazısı umreye niyet etti, bazısı da terketti. Resulullah (sav) ile, gücü yerinde olan bazısının yanında kurbanlığı vardı. (Bir ara) Resulullah yanıma gelince beni ağlar buldu. "Niye ağlıyorsun?" diye sordu. "Ben ashabına söylediklerini işittim ve umre yapmaktan engel olundum!" dedim. Bunun üzerine: "Neyin var?" diye tekrar sordu. "Namaz kılamıyorum (hayız oldum)" dedim. "Bu sana zarar vermez. Sen Hz. Adem (a.s)`in kızlarından bir kadınsın, Allah öbürlerine yazdığı kaderi sana da takdir etti, bu bir kusur sayılmaz. Sen haccına devam et. Cenab-ı Hakk inşaallah, umreyi de sana nasib edecek" dedi.

Hayız halim Arefe gününe kadar devam etti, o gün temizlendim. Ben de sadece umreye niyet etmiştim. Resulullah saçımı çözüp taramamı, umreyi bırakıp, hacc niyetiyle ihrama girmemi emretti. Emrini yerine getirdim ve haccımı eda ettim.

Resulullah (sav)`la birlikte çıktık, kurban günü Mina`ya geldik. Ben (orada) temizlendim. Sonra Mina`dan çıktım. Beytullah`a koştum. Sonra, Resulullah`la birlikte nefr-i ahir (teşrik günlerinin üçüncüsü, yani bayramın 4. günü = 13 Zilhicce) günü çıktık, Muhassaba indik. Abdurrahman (ra)`ı çağırdı ve: "Kızkardeşini Harem bölgesinden çıkar (Ten`m`e kadar götür. Orada) umre için ihram giysin. Umreyi yapınca buraya gelin, sizi dönünceye kadar burada bekliyorum!" dedi. Ben ayrılıp (Ten`im`e gidip ihram giydim, umre yaptım) tavaftan boşalınca, seherde yanına geldim. Yola çıkma emri verdi. Herkes göç yükleyip Medine`ye müteveccihen hareket etti."

Bir başka rivayette şöyle denmiştir: "Resulullah (sav) Beytullah`a uğrayıp sabah namazından önce tavaf etti, sonra Medine`ye hareket etti."

Bir başka rivayette şöyle denmiştir: "Resulullah (sav) ile birlikte yola çıktık. Bazılarımız umre niyetiyle ihrama girdi, bazılarımız hem hacc hem de umre niyetiyle ihrama girdi, bazılarımız da sadece hacc niyetiyle ihrama girdi. Resulullah (sav) da sadece hacc için ihrama girmişti. Umre için ihrama girenler, (umreyi yapınca) ihramdan çıktılar. Hacc için ihrama girenler veya hacc ve umre için ihrama girenler, yevm-i nahr`e (kurbanın birinci gününe) kadar ihramdan çıkmadılar."

Ebu Davud`un bir rivayetinde şöyle denir: "Resulullah (sav) buyurdu ki: "Ey Abdurrahman! Kızkardeşini devenin arkasına al, Ten`im`den itibaren umre yaptır. Tepelikten inip oraya vardın mı ihrama girsin. Zira yapacağı, kabul görecek bir umredir."

Resulullah (sav) halk kendinden uzaklaştırılır endişesiyle deve üzerinde tavaf etti ve Rükn`ü istilam buyurdu.

Resulullah (sav)`ın zevcelerinden Safiyye Bintu Huyey (ra) hayız oldu. Durum Resulullah (sav)`a haber verilmişti. "O bizi burada hapis mi edecek!" dedi. Kendisine, Safiyye`nin tavaf-ı ifazayı yapmış olduğu söylenince: "Öyleyse hayır, (beklemenize gerek yok, yola çıkınız)" açıklamasında bulundu." (Bu metin Şeyheyn (Buhari ve Müslim) metnidir)

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Beytullah`ı tavaf etmek, Safa ve Merve arasında sa`yetmek ve şeytan taşlamak Allah`ı zikretmek için emredilmiştir."