Aişe

Resulullah (sav) mesrur bir halde yanımdan çıkmıştı, sonra üzüntülü olarak geri döndü. Dedi ki: "Kabe`ye girdim. Ancak pişman oldum, yaptığım bu işi geri getirebilseydim, girmezdim. Ümmetime meşakkat vermiş olmaktan korkuyorum."

Tirmizi`de şöyle denir: "...Yapmamış olmayı temenni ettim. Zira, kendimden sonra ümmetimi yormuş olmaktan korkuyorum."

Ben Kabe`ye girip içinde namaz kılmayı çok arzu ediyordum. Resulullah (sav) ellerimden tutup beni Hicr`a soktu ve: "Beytullah`a girmek istiyorsan burada namaz kıl. Zira burası ondan bir parçadır. Senin kavmin Kabe`yi (tamir maksadıyla) yeniden inşa ederken, inşaatı kısa tutup onu Beytullah`tan hariç bıraktılar" dedi. (Muvatta`nın rivayeti mana yönüyle mutabakat sağlar)

"Ey Allah`ın Resulü," dedim, "Beytullah`a girmeyeyim mi?" Bana şu cevabı verdi: "Hıcr`a gir, çünkü o da Beytullah`tan bir parçadır."

Kureyş ve onun dinine mensub olanlar, (cahiliye devrinde) Müzdelife`de vakfe yapıyorlardı ve kendilerine hums denilirdi. Diğer Araplar ise Arafat`da vakfe yapıyorlardı. İslam dini gelince, Cenab-ı Hakk, Peygamberine (sav) Arafat`a gidip orada vakfe yapmalarını, sonra da oradan topluca ayrılmalarını emretti. Şu ayet bu hususu beyan eder: "Sonra, insanların toplu olarak akın ettiği yerden siz de akın edin..." (Bakara 199).

Hums: Allahu Teala hazretlerinin, haklarında: "Sonra, insanların toplu olarak akın ettiği yerden siz de akın edin" (Bakara 199) ayetini indirdiği kimselerdir." Hz. Aişe (ra) devamla şu açıklamayı yaptı: "İnsanlar Arafat`ta (vakfe yaparak oradan) boşanırlardı. Hums olanlar ise, Müzdelife`de (vakfe yaparak oradan) boşanırlar ve: "Biz ancak Harem`den akın ederiz" derlerdi. Ancak, "Sonra, insanların toplu olarak akın ettiği yerden siz de akın edin" (Bakara 199) mealindeki ayet nazil olunca, onlar da, (vakfe için) Arafat`a çıktılar."

Rezin de bir rivayet ilave etmiştir: "Kureyş ve onun dininde olanlar -ki bunlar Hums denen zümredir- Müzdelife`de vakfe yapıyorlar ve: "Biz, Allah-u Teala`nın katiniyiz yani Beytullah`ın komşularıyız, biz O`nun Harem`inden dışarı çıkmayız" derlerdi. Ebu Seyyare, Arabi, (semeresiz) bir Arap eşeğinin üzerinde Arafat`tan indirdi.

Sevde (ra), Resulullah (sav)`tan Müzdelife`den geceleyin ifaza yapmak için izin istedi. Sevde iri, ağır yürüyen bir kadındı. Resulullah (sav) ona izin verdi. "Keşte ben de onun gibi izin istemiş olsaydım" diye hayıflanırdım. (Vaktiyle izin almamış olduğum için), hep imamla birlikte ifazada bulunurdum.

Resulullah (sav) Ümmü Seleme`yi kurban gecesi (Mina`ya) gönderdi. Ümmü Seleme, daha şafak sökmeden şeytan taşlamasını yaptı. Sonra gidip ifaza (tavafını) yaptı.

Resulullah (sav) Veda haccında, Muhammed ailesi için tek bir sığır kesti.