Aişe

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Hiç bir kul, kurban günü, Allah indinde kan akıtmaktan daha sevimli bir iş yapamaz, Zira, kesilen hayvan, kıyamet günü boynuzlarıyla, kıllarıyla, sınnaklarıyla gelecektir. Hayvanın kanı yere düşmezden önce Allah indinde yüce bir mevkiye ulaşır. Öyle ise, onu gönül hoşluğu ile ifa edin." (Rezin şunu ilave etmiştir: "Kurban sahibine, hayvanın her bir tüyü için sevap vardır.")

Resulullah (sav) Iraklılar için Zat-ı Irk`ı mikat kıldı.

Resulullah (sav) ihramlı iken mest giymede kadınlara ruhsat tanıdı.

Biz (kadınlar) ihramlı olarak Resulullah (sav)`la beraber iken, binekliler bize uğrardı. Onlar tam hizamıza gelince, herbirimiz cilbabını başından yüzünün üzerine sarkıtıverirdi. Bizi geçtiler mi tekrar kaldırırdık."

Resulullah (sav)`a, ihrama gir(ece)ği zaman (ihramı için), keza ihramdan çıktığı zaman da Kabe`yi tavaftan önce hıll`i için, içinde misk bulunan sürünme maddesini şu iki elimle sürdüm."

Resulullah (sav), ihrama girmeyi arzu ettiği zaman bulabildiği en güzel yağla yağlanırdı. Öyle ki, yağın parlaklığını başında ve sakalında görürdüm.

Ben, Resulullah (sav)`a, ihrama gireceği zaman ihramı için, şeytan taşlamasını yaptıktan sonra ve Beytullah`a yapacağı tavaf (-ı ziyaretten önce ihramdan çıkınca da hıil`i (ihramsız hali) için tib`ini sürdüm."

Bir diğer rivayette şöyle denir: "Resulullah`ın tib`i (sürdüğü koku) sizin şu tib`inize benzemez." Yani (sizin kullandığınız tib), uzun müddet koku neşretmeye devam etmez, demektir.

Biz Resulullah (sav) ile (hacc ve umre için ihrama girip) Mekke`ye giderdik. İhram sırasında alınlarımıza sükk denen bir tib sürerdik. Birimiz terleyecek olsa, yüzüne akardı. Resulullah (sav) bunu gördüğü halde (bize) onu(n sürülmesini) yasaklamazdı.

Esma Bintu Umeys, Muhammed İbnu Ebi Bekir`in doğumu sebebiyle Şecere nam mevkide nifas olmuştu. Resulullah (sav), Hz.Ebu Bekir (ra)`i görüp, kadına yıkanıp ihrama girmesini emretmesini söyledi.