Bedir Gazâsı

MÜSLÜMANLARIN İLK GAZÂSI OLAN BEDİR GÜNÜ RESÛLULLÂH`IN; RABBIM! PEYGAMBER`E AHDİNİN VE BANA ZAFER VA`DİNİN YERİNE GETİRİLMESİ ZAMÂNI HULÛL ETTİ. BUNU SEN`DEN DİLERİM! NİYÂZI ÜZERİNE: (HER HALDE MÜŞRİK

Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem`in (bir rivâyete göre Bedir günü) küçük ve toparlak bir çadır içinde: - Yâ Rab! (Peygamberlerine yardım edeceğin hakkındaki) ahdini ve (zafer) va`dini (yerine getirmeği) Sen`den isterim. Allah`ım! Eğer (mü`minlerin helâkini) dileyorsan bu günden sonra Sana ibâdet eden bulunmayacaktır. (Resûlullah ellerini yukarı kaldırarak bu duâsına arkasından rıdâsı düşünceye kadar devâm etmiştir. Ebû Bekr rıdâsını alıp omuzlarına koymuş ve arkasında beklemiştir. Nihâyet) Ebû Bekr Resûlullah`ın elini tutarak: - Bu kadar dilek yetişir yâ Resûla`llah!. Rabb`ına karşı duâda ısrâr buyurdun. (Allah, sana va`dettiği zaferi yakında verecektir) dedi. Bu sırada Resûlullah bir zırh içinde idi. Bu duâdan sonra Resûlullah şu (meâldeki) âyetleri okuyarak çadırdan çıktı: - Her halde (Bedir`deki) bu topluluk yakında hezîmete uğratılacak ve onlar, (Kureyş) arkalarına dönüp gideceler. Belki (bu gidişin müntehâsı) azablarının vaad olunduğu saattir ki, o saat (in azâbı), daha büyük bir belâdır. Ve daha acıdır.

HARB ŞÛRÂSI VE MÜZÂKERESİ

Rivâyete göre şöyle demiştir: Ben, Mikdâd İbn-i Esved (in ağzın) dan gayet kesin bir söz duydum ki, o sözün sâhibi olmak bana, ona kıyâs olunabilen her kıymetli sözden çok daha sevimlidir. Mikdâd, müşrikler üzerine harakete da`vet ederek Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem`in huzûruna gelerek: - Yâ Resûla`llah! Biz (Muhammed ümmetleri) Mûsâ kavminin (Mûsâ Peygamber`e): haydi sen ve Rabb`in (düşmana karşı) gidip muhârebe ediniz! (de biz burada oturalım dedikleri gibi) diyemeyiz! Lâkin biz, senin sağında, solunda ve önünde, arkanda düşmanla çarpışırız! dedi. İbn-i Mes`ûd der ki: Mikdâd`ın bu (ateşli) sözü üzerine Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem`in yüzü parladığını ve Mikdâd`ın sözüne sevindiğini gördüm.

İBN-İ MES`ÛD`UN KUREYŞ ORDUSU BAŞ KOMUTANI EBÛ CEHİL`İN KAFASINI KOPARIP PEYGAMBER`İN HUZÛRUNA GİRMESİ

Gelen rivâyete göre, Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem: - Acabâ Ebû Cehil ne iş gördü, ne oldu? Kim bakıp anlar? buyurdu. İbn-i Mes`ûd: - (Ben bakar, anlarım diyerek) gitti ve Ebû Cehil`i Afrâ` (kadı)nın iki oğlu (Muâz ile Muavviz) tarafından vurularak, son nefesinde ölüm hâlinde buldu. İbn-i Mes`ûd: - Â, sen misin Ebû Cehil? (vuruldun mu?) dedi. Râvî der ki: Sonra da İbn-i Mes`ûd Ebû Cehil`in sakalından yakalayıp (çekti.) Ebû Cehil: - Sizin öldürdüğünüz kişinin fevkinde bir kimse var mıdır? Yâhud kendi kavminin öldürdüğü kişinin fevkinde bir kimse var mıdır? dedi.

GENÇ KIZLARIN ZAFER MENKABELERİNİ TERENNÜMÜ

Rivâyete göre şöyle demiştir. Ben gelin olduğumun kuşluk vaktinde Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem evlenme törenime gelmişti. O sırada birtakım kızcağızlar def çalarak babalarımızdan Bedir gazâsında şehîd olanların menkabelerini yâd ediyorlardı. Nihâyet bu kızlardan birisi: - İçimizde bir Peygamber vardır ki, o yarın ne olacağını bilir! dedi. Bunun üzerine Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem câriyeye: - Kızım öyle söyleme, evvelce söylemiş olduklarını inşâd eyle! buyurdu.