Kurban Kesmenin Adabı

Resulullah (sav) yevm-i nahr`de alacalı, boynuzlu ve iğdiş edilmiş iki koç kesti. Koçları kesmek üzere (yatırıp kıbleye) yöneltince: "Şüphesiz ki ben, bir muvahhid (Allah`ı bir tanıyıcı) olarak yüzümü o gökleri ve yeri yaratmış olan Allah`a yönelttim. Ben müşriklerden değilim" ve "Şüphesiz benim namazım da, menasikim de, hayatım da, ölümüm de hiçbir ortağı olmayan, alemlerin Rabbi Allah`ın dır. Ben böylece emrolundum. Ben (bu ümmette) Müslüman olanların ilkiyim" (En`am 162) (ayetlerim okudu ve:) "Ey Rabbim (bu kurban bize) sendendir, senin rızan için (kesiyoruz) ve sana (ulaşacak)tır. Ey Rabbim, Muhammed ve ümmetinden bunu kabul buyur. Bismillahi vallahu ekber!" deyip, sonra koçu kesti.

1501

Hz. Peygamber (sav)`le musallada hazır bulundum. Hutbesini tamamlayınca minberinden indi. Kurbanlık koçuna gelip kendi eliyle kesti. Keserken: "Bismillah! Vallahu ekber. Bu benim adıma ve ümmetimden kurban kesmeyenlerin adınadır!" dedi.

1502

Veda haccında Resulullah (sav)`a şahid oldum. Kendisine (kesmesi için) bir deve getirilmişti. "Bana Ebu`l-Hasan`ı çağırır" dedi. Hz. Ali (ra) çağırıldı. "Harbenin aşağısından tut!" dedi. Hz. Ali tuttu. Resulullah (sav) da yukarısından yakaladı, ikisi birden deveye dürttüler. Deve sol ön ayağından bağlıydı. Diğer ayaklarının üstünde ayakta duruyordu. Deveyi kesip yere yıkınca: "İsteyen parça alsın!" dedi. Bu müşahedem Mina`da yevm-i nahrde idi. Kesim işinden boşalınca, katırına bindi. Hz. Ali (ra)`yi de terkisine aldı.

1503

Tirmizi`nin Abdullah İbnu Gurt`tan kaydettiği rivayette şöyle denir: "...Hayvan yere yıkılınca: "Dileyen parça alsın!" buyurdu.

1504

Resulullah (sav) elleriyle otuz deve kesti. Geri kalanı da bana söyledi, ben kestim. Bunlar yetmiş taneydi.

1505

Kızlarına, kurbanlarını kendi elleriyle kesmelerini, ayağını kurbanın boynuna basmayı, keserken tekbir getirip besmele çekmeyi tenbih etmiştir. Rezin ilavesidir. [Buhari, senetsiz olarak bab başlığında kaydetimistir. (Edahi 10)]

1506