Abdullah İbnu Ebi Talha`yı doğduğu zaman Resulullah (sav)`a götürdüm. Bebek bir bez içerisinde idi. Vardığımızda Resulullah (sav) devesine katran sürüyordu. "Beraberinde hurma da getirdin mi?" diye sordu, "Evet" dedim ve birkaç tane hurma verdim. Onları ağzında çiğnedi, sonra çocuğun ağzını açtı. Ağzına tükrüğü püskürttü. Bebek, yalamaya başladı. Bunun üzerine Resulullah (sav) "Ensar`ın hurma sevgisine bakın (doğar doğmaz başlıyor)" diye latife etti ve çocuğu Abdullah diye isimledi. (Hadisin metni; Müslim`deki metindir.)

Ey Allah`ın Rasülü, dedim, arkadaşlarımdan her birisinin bir künyesi var, (benim yok). Dedi ki: "Oğlum Abdullah İbnu Zübeyr ile künyelen." (Aişe, "Ümmü Abdillah (Abdullah`ın annesi)" diye künye almıştı) (Rezin merhum: "Teyze anne gibidir" ilavesini kaydetmiştir)

Resulullah (sav) çirkin isimleri değiştirirdi" buyurmuştur.

Zeyneb Bintu Ebi Seleme`nin ismi Berre idi. "Nefsini tezkiye ediyor" denildi. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) onu Zeyneb diye isimleridirdi."

Cüveyriye Bintu`l-Haris`in ismi Berre idi, Resulullah (sav) onun ismini Cüveyriye diye değiştirdi. Zira, Resulullah (sav) "Berre`nin yanından çıktı" denmesini sevmiyordu.

(Babasından naklediyor:) Hz. Peygamber (sav), kavmimin beni Ebu`l-Hakem diye künyelediklerini işitmişti. Beni çağırtarak: "Hakem olan Allah`tır, hüküm de O`nadır, öyle ise, sen nasıl Ebu`l-Hakem künyesini taşırsın?" dedi. Ben açıkladım: "Kavmim bir meselede anlaşmazlığa düşünce bana gelirler, ben hükme bağlarım. Her iki taraf da verdiğim hükme razı olurlar." Resulullah (sav): "Bu ne güzel şey?" buyurdu ve "Çocuklarından neler var?" diye sordu. Ben: "Şüreyh, Müslim, Abdullah var" dedim. Resulullah (sav): "En büyüğü hangisi?" dedi. "Şureyh" dedim. "Öyleyse", buyurdu, "sen Ebu Şüreyh`sin"

(Amcası Üsame İbnu Ahdari`den rivayet ediyor:) Ahdari diyor ki: "İsmi Asram olan bir adam vardı. Resulullah (sav) ona: "İsmin nedir?" diye sordu. Adam "Asram" diye cevap verdi. Resulullah (sav): "Hayır sen Zür`a`sın" buyurdu.

(Babası vasıtasıyla dedesinden naklediyor:) Dedem, Resulullah (sav)`a uğramıştı. "İsmin ne?" diye sordu. "Hazn (sert yer)" diye cevap verdi. Resulullah (sav): "Hayır sen Sehl`sin" dedi. Müseyyeb: "Olamaz, babamın verdiği bir ismi değiştiremem" dedi. İbnu`l-Müseyyeb ilave ediyor: "O günden sonra aramızda kabalık devam etti gitti." Ebu Davud`un rivayetinde şöyle demiştir: ".... Hayır sehl ezilir ve hakir tutulur." Ebu Davud merhum der ki: "Resulullah (sav) Asi, Aziz, Atele (şiddet, sertlik), Şeytan, Hakem, Gurab (karga), Habbab, Şihab isimlerini değiştirdL Şihab`ı Hişam, Harb`i Silm (sulh), Muzdaci`l (yatan) Münbais (kalkan) yaptı. Afire (çorak) adını taşıyan bir araziyi de Hadire (yeşillik) diye, Şi`bu`d Dalalet`i (sapıklık geçidi) Şi`bu`l-Hüda diye isimledi. Benu`z-Zinye`yi Benu`r-Rüşd olarak değiştirdi."

Hz. Peygamber (sav) Asiye (isyankar, itaatsiz kadın) ismini değiştirip, Cemile (güzel kadın) yaptı.

Hz. Ömer`le karşılaştım. Bana "Sen kimsin?" diye sordu. "Mesruk İbnu`l-Ecda" dedim. Dedi ki: "Ben Resulullah (sav)`ın ecda şeytandır" dediğini işittim."