Şureyh İbnu Hani

(Babasından naklediyor:) Hz. Peygamber (sav), kavmimin beni Ebu`l-Hakem diye künyelediklerini işitmişti. Beni çağırtarak: "Hakem olan Allah`tır, hüküm de O`nadır, öyle ise, sen nasıl Ebu`l-Hakem künyesini taşırsın?" dedi. Ben açıkladım: "Kavmim bir meselede anlaşmazlığa düşünce bana gelirler, ben hükme bağlarım. Her iki taraf da verdiğim hükme razı olurlar." Resulullah (sav): "Bu ne güzel şey?" buyurdu ve "Çocuklarından neler var?" diye sordu. Ben: "Şüreyh, Müslim, Abdullah var" dedim. Resulullah (sav): "En büyüğü hangisi?" dedi. "Şureyh" dedim. "Öyleyse", buyurdu, "sen Ebu Şüreyh`sin"

Hz. Aişe (ra)`ye Resulullah (sav)`ın namazından sordum. Dedi ki: "Yatsıyı her kılışında yanıma gelince mutlaka dört veya altı rek`at nafile kılardı. Bir gece yağmura yakalandık. Aleyhissalatu Vesselam`a bir post yaydık, postta suyun akmakta olduğu bir deliğe hala bakar gibiyim. Efendimizin, elbisesini hiçbir surette yerden sakındığını görmedim.