FEZAİL BÖLÜMÜ

Resulullah (sav) şöyle buyurdular: "Ben kimin dostu (mevlası) isem, Ali de onun dostudur."

Resulullah (sav) Tebük seferine çıkınca Hz. Ali`yi geride (Medine`de) bırakmıştı. "Ey Allah`ın Resulü, siz beni çocukların ve kadınların arasında mı bırakıyorsunuz?" dedi (kalmak istemedi). Bunun üzerine Resulullah (sav): "Sen, Hz. Harun`un Hz. Musa yanında aldığı yeri, benim yanımda almaktan razı değil misin? Şu farkla ki benden sonra peygamber yok!" buyurdular.

Müslim ve Tirmizi`nin bir rivayetinde şöyle gelmiştir: "Resulullah (sav) Hayber günü buyurdular ki: "Yarın sancağı öyle bir kimseye vereceğim ki, O, Allah`ı ve Resulünü sever, Allah ve Resulü de onu sever." Ravi devamla der ki: "Bu söz üzerine (beni mi seçer ümidiyle, Resulullah (sav)`a görünmek için) boyunlarını uzattılar. Ama o: "Bana Ali (ra)`yi çağırın!" buyurdular. Ali getirildi ama gözlerinden rahatsız idi. Hemen gözlerine tükürdü ve sancağı ona verdi. Allah Teala Hazretleri onun eliyle fethi müyesser kıldı." Ravi devamla der ki: Şu ayet indiği zaman "Gelin, oğullarınızı ve oğullarımızı çağıralım..." (Al-i İmran 61) Resulullah (sav) hemen Ali`yi, Fatıma`yı, Hasan ve Hüseyin`i (ra) çağırdı ve: "Allahım, bunlar benim ailemdir" buyurdu.

Hz. Ali (ra)`nin şöyle söylediğini işittim. "Daneyi açan, canlılan yaratan Zat-ı Zülcelal`e yeminle söylüyorum: Ümmi peygamberim (sav), bana şu hususu garantiledi: "Beni mü`min olan sevecek, münafık olan da bana buğzedecektir."

Resulullah (sav) Taif günü Hz. Ali (ra)`ı çağırdı ve onunla hususi konuşma yaptı. (Bu görüşme o kadar uzadı ki) halk: "Resulullah (sav) amcasının oğluyla görüşmesini uzattı" dedi. (Resulullah bunu işitince): "Onunla hususi görüşmeyi ben (kendi arzumla) yapmadım. Allah(ın arzusu ve emri ile Resulü) yaptı" açıklamasmda bulundu.

Resulullah (sav) Beraet (Tevbe) süresini, (Arafat`ta haçlılara tebliğ edilmek üzere) Hz. Ebu Bekir (ra)`i göndermişti. Sonra onu çağırarak: "Bunun, ehlimden olmayan bir kimse ile tebliğ edilmesi muvafık değil!" buyurdu. Hz. Ali (ra)`yi çağırarak sureyi, (Arafat`ta okuması için) ona verdi.

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Yeryüzünde (iki ayak üzerinde) yürüyen bir şehid görmek isteyen Talha İbnu Ubeydullah (ra)`a baksın."

Ben Talha İbnu Ubeydullah (ra)`ın, Uhud`da Resulullah (sav)`ı himaye ettiği elini kurumuş gördüm.

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Her peygamberin bir havarisi vardır. Benim havarim ise Zübeyr İbnu`l-Avvam`dır (ra)."

Resulullah (sav)`ın Sa`d (ra)`dan başka kimseye "Annem babam sana feda olsun" dediğini işitmedim, Uhud Savaşında: "Ey Sa`d (okunu) at! Annem ve babam sana feda olsun!" dediğini duydum.