FEZAİL BÖLÜMÜ

Said İbnu Zeyd (ra)`i dinledim, diyordu ki: "Vallahi ben şu halimi hatırlıyorum: "Allah`a yemin olsun, Ömer İslam`a girmezden önce, beni ve kızkardeşini müslüman olduk diye bağlamıştı. Eğer Osman`a yaptığınız (öldürme işin)den dolayı Uhud dağı yerinden gitse, gitmede haklı idi."

Resulullah (sav) (bir gün) hanımlarına: "Ölümümden sonra beni üzecek şeylerden biri de sizin meselenizdir. Size ancak sıddık (Hz. Aişe der ki yani mutasaddık) ve sabırlılar tahammül edebilir" der. Hz. Aişe devamla, Ebu Seleme İbnu Abdirrahman`a dedi ki: "Allah senin babana cennetin selsebil çeşmesinden içirsin." İbnu Avf, Ümmühatu`l-mü`minin`e tasadduk edenlerdendi, kırkbin dirheme satılan bir bahçe tasadduk etmiş idi.

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Her ümmetin bir emini vardır. Bizim eminimiz, ey ümmet, Ebu Ubeyde İbnu`l-Cerrah (ra)`tır."

Yemenliler (sav)`a gelerek: "Bizimle birlikte birisini gönder de bize sünneti ve islam`ı öğretsin!" dediler. Bunun üzerine Aleyhissalatu vesselam Ebu Ubeyde İbnu`l-Cerrah (ra)`ın elinden tutup: "İşte bu, ümmetin eminidir" buyurdu.

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Kim amcama eziyet verirse mutlaka bana eziyet vermiştir. Şurası muhakak ki, kişinin amcası babası yerindedir."

Resulullah (sav) Abbas (ra)`a dedi ki: "Ey amcam, pazartesi sabahı bana sen ve oğlun beraber gelin size dua edivereyim. Allah bu dua bereketine, sana da oğluna da hayırlar halketsin!" İbnu Abbas devamla der ki: "Abbas gitti, biz de beraberinde gittik. (Resulullah) hepimize bir kısa örttü; sonra da şöyle dua buyurdu: "Allahım! Abbas`ı ve oğlunu mağfiretine erdir, öyle bir mağfiret ki zahiri batıni bütün günahlarına ulaşıp temizlesin, hiçbir günah hariç kalmasın. Allahım, ona çocuğu sebebiyle ikram et." [Rezin bir rivayette şu ziyadeyi kaydetti: "Hilafeti onun neslinde baki kıl."]

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Horasan`dan siyah bayraklar çıkacak. Bu bayrakları hiçbir şey geri çeviremeyecek ve mutlaka İlya`ya (Kudüs şehrine) dikilecek."

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Caferi gördüm, cennette meleklerle birlikte uçuyorduk."

Açlıktan karnımı yere yapıştırdığım, yönlerini dönüp de halimi onlarla da yiyecek ikram ederler umuduyla bildiğim ayetleri bana okumalarını taleb ettiğim zamanlar olurdu. Faklriere en çok hayrı dokunan kimse Ca`fer İbnu Ebi Talib idi. Gerçekten (söylediğim durumlarda) o bizimle ilgilenir, evinde ne varsa ondan bize ikram ederdi. Öyle ki, bazan içi tamamen boşalmış olan yağ kilesini bize çıkarıp açıverir, biz de onun içinde kalan (bulaşığın)ı yalanırdık.

Resulullah (sav), Cafer İbnu Ebi Talib (ra)`e dedi ki: "Sen bana hem huy ve hem de yaratılış yönüyle benziyorsun."