Arkadaşlık etmek, bir arada bulunmak manasına ?sahibe? kök fiilinin mastarı olan suhbet Türkçeye sohbet şeklinde geçmiştir. Hadis ilminde

Hz. Peygamber (s.a.s)'i Mü'min olarak görmek şerefine nail olmayı ifade eder. Bir kimse hakkında lehû suhbe denildiği zaman o kişinin Mü'min olarak Hz. Peygamberi gördüğü onun sohbetlerinde bulunduğu ve Mü'min olarak ölen bir sahabî olduğu ifade edilmiş olur.