Şeytanın şerrinden Allâh`a sığınmak

SİNİRLENMENİN ŞEYTANDAN GELDİĞİ VE İSTİÂZE İLE GEÇECEĞİ

Rivâyete göre şöyle demiştir: bir kere ben Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem ile berâber oturmakta idim. O sırada iki kişi sövüştüler. Bunlardan birinin (şiddet ve gazabından) yüzü kızarmış ve şah damarları şişmişti. Bunun üzerine Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem: - Ben bir kelime bilirim ki: eğer şu kişi o kelimeyi söylesin kendisinde bulunan gazap hâli muhakkak gider. (Evet) o kişi "Eûzü bi`llâhi mine`ş-şeytân" dese kendisinde bulunan bu hal gider, buyurdu. Orada bulunan Ashâb o kişiye: - Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem şeytandan Allah`a sığın! buyurdu, dediler. O da: - Vay, bende delilik mi var? diye i`tirâz etti.

PEYGAMBERİMİZİN AZÎZ HAFÎDİ HASAN VE HÜSEYN`E VE İBRÂHÎM`İN OĞLU İSMÂİL İLE İSHÂK`A ETTİKLERİ ME`SÛR DUÂLARI

Gelen bir rivâyete göre şöyle demiştir: Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem (muazzez hafidleri) Hasen`le Hüseyn`e (meâli aşağıdaki duâyı) okurdu. Ve: (Büyük) babanız (İbrâhîm) de bu duâyı (oğulları) İsmâil ile İshâk`a okurdu! der idi: Allah`ım -insin, cinnin, şeytanı(nın şerri)nden, (zehirli) haşerattan ve dokunan her kötü gözden- şifâ veren kelimelerine sığınırım.