Hz. Peygamber`in hastalığı

PEYGAMBER (S.A. VE S.)İN SON HASTALIĞINA DÂİR HAZRET-İ ÂİŞE HADÎSİ

Şöyle demiştir: Nebiyy-i Muhterem salla`llâhu aleyhi ve sellem`in (hastalığı) ağırlaşıp da ağrısı iştidâd ettiği zaman benim evimde bakılmak üzere zevcât (-ı tâhirât)ından izin istedi. onlar da izin verdiler. (Ondan sonra) Nebiyy-i Ekrem salla`llâhu aleyhi ve sellem, bir tarafında Abbâs (radiya`llâhu anh), diğer tarafında da bir zât olduğu halde ayakları yerde sürünerek çıktı. -Âişe (radiya`llahu anhâ) naklederdi ki, Nebiyy-i Ekrem salla`llâhu aleyhi ve sellem evine girip de ağrısı iştidâd ettikten sonra: "Üzerime, bağları çözülmedik yedi kırba su dökün. (Böylelikle) vücûdümde biraz hıffet bulup halka belki vasiyyette bulunabilirim." buyurdu. Bunun üzerine Nebiyy-i Mükerrem salla`llâhu aleyhi ve sellem, zevce-i (pâki) Hafsa (radiya`llâhu anhâ)nın (malı olan) bir (bakır, yâhud ağaç) liğen içine oturtuldu. Sonra o kırbaların suyunu üzerine dökmeğe başladık. Nihâyet: "Artık oldu!" diye işâret buyurdu. Ondan sonra halkın yanına çıktı.

149

RESÛL-İ EKREM`İN DÜNYÂ Nİ`METİYLE ÂHİRET SAÂADETİ ARASINDA ALLÂHU TEÂLÂ TARAFINDAN MUHAYYER BIRAKILMASINA DÂİR RİV3AYET

Şöyle dediği rivâyet olunmuştur: Ben Resûlullah`ın: "Hiçbir Peygamber dünyâ (ni`meti) ile âhiret (saâdeti) arasında muhayyer kılınmadıkça vefât etmez" dediğini çok işitirdim. Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem`in de sebeb-i mevti olan hastalığında boğazı kısılıp sesi değişerek ihtizâr hâlî geldiğinde: ... âyetini sonuna kadar okuduğunu işitmiştim. Artık anladım ki Resûlullah da bu iki dilek arasında muhayyer bırakılıyor (da o, âhireti ihtiyâr ediyor).

1662

RESÛL-İ EKREM`İN DÜNYÂ Nİ`METİYLE ÂHİRET SAÂADETİ ARASINDA ALLÂHU TEÂLÂ TARAFINDAN MUHAYYER BIRAKILMASINA DÂİR RİV3AYET

Şöyle dediği rivâyet olunmuştur: Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem sıhhatte iken birçok defalar: "Hiçbir Peygamberin rûhu Cennet`teki durağını görmedikçe kabzolunmaz. Sonra (durağına gitmek) arzusuna bırakılır, yâhud muhayyer kılınır" buyurmuştu. Vaktâki hastalanıp rûhu kabzolunmak zamânı gelince (mübârek) başı benim dizimde bulunduğu bir sırada üzerine bir baygınlık geldi. Sonra ayılınca gözü açılıp evin tavanına doğru dikildi. Sonra: Allah`ım, beni Refîk-ı A`lâ zümersine kat! diye duâ buyurdu. Bunun üzerine ben: Artık Resûlullah şimdi bizi ihtiyâr etmiyor, dedim. Ve bildim ki Resûlullah`ın bu temennîsi, sıhhatli zamânında vaktiyle bize söylediği bir haber (in kendisinde tecellîsi) dir.

1663

RESÛL-İ EKREM`İN HASTALIĞINDA REFÎK-İ A`LÂ`YA İLTİHAK DUÂSI

Gelen rivâyet göre Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem her zaman hastalandığında Muvvize sûrelerini okuyup kendi (elleri) ne üflemek (ve ondan ifâkat için) eliyle vücûdunu sıvamak i`tiyâtında idi. Sebeb-i vefâtı olan hastalığa tutulunca Resûlullah`ın nefes ettiği Muavvize sûreleriyle ben de kendisine nefes etmeğe (ve hastalıktan ifâkat niyetiyle mübârek) eline üfleyip kendi eliyhe vücûdun meshetmeğe başladım.

1664

HAZRET-İ FÂTIMA`NIN, BABASININ RAHATSIZLIĞINDAN DOĞAN TEESSÜRÜ VE PEYGAMBERİMİZİN TESELLÎSİ

Şöyle dediği rivâyet olunmuştur: Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem (in hastalığı vefâtı günü zevâle doğru çok ağırlaştı). Ağırlaşınca (sık sık) bayılmağa başladı. Bundan müteessir olan Hazret-i Fâtıma: Vay babamın ıztırâbına di(ye ağlamağa başladı). Resûl-i Ekrem Kızım! Bugünden sonra babanın üzerinde hiç ıztırab kalmıyacaktır di (ye tesellî et)ti.

1670

HAZRET-İ ÂİŞE`NİN (RESÛL-İ EKREM`DEN ZİYÂDE HASTALIĞI ŞİDDETLİ KİMSE GÖRMEDİM) HADÎSİ

"Resûlu`llah Salla`llahu aleyhi ve sellem`den ziyâde hastalığı şiddetli olan hiç bir kimse görmedim" dediği rivâyet olunmuştur.

1910