Zekatla İlgili Müteferrik Hükümler

Resulullah (sav) Yemen`e gönderirken kendisine demiştir ki: "Zekat olarak hububattan hububat al, davardan koyun al, deveden erkek veya dişi bir deve (bair) al, sığırdan da bir sığır al."

Resulullah (sav) satmak üzere hazırladığımız şeyden zekat vermemizi emrederdi.

Said İbnu Ebyaz, babası Ebyaz İbnu Hammal (ra)`dan naklettiğine göre, "O (Ebyaz) kavminin, murahhası olarak Hz. Peyamber (sav) `a geldiği vakit, Resulullah`la konuşup Sebe halkında zekat almamasını söylemiştir, Hz. Peygamber, ona: "Ey Sebe`nin kardeşi," demiştir, "zekat şart." "Ey Allah`ın Resulü, bizim ektiğimiz şey sadece pamuk. Sebe halkı dağıldı, onlardan halkı dağıldı, onlardan Me`rib`de az bir halk kaldı" dedi. Bunun üzerine Resulullah (sav), Me`rib`de kalan Sebeliler için her yıl, Meafiri kumaşın değerine denk, yetmiş takım kumaş elbise vermeleri şartıyla sulh antlaşması yaptı. Onlar bu zekatı, Resulullah (sav) vefat edinceye kadar ödemeye devam ettiler. Sonra Hz. Ebu Bekir (ra) de hayatı boyunca bu antlaşmayı te`yid etti. Hz. Ebu Bekir vefat edince bu antlaşma sona erdi, onlardan zekatın muktessasına göre vergi alındı."

Hz. Muaz (ra), Yemen ahalisine dedi ki: "Bana arpa ve mısır yerine size daha kolay gelen Medine`de Resulullah (sav)`nın Ashabı için de daha muvafık olan arz getirin, giyecek getirin." (Buhari, bu rivayeti senetsiz olarak, bab başlığında kaydeder)