Said İbnu Ebyaz, babası Ebyaz İbnu Hammal (ra)`dan naklettiğine göre, "O (Ebyaz) kavminin, murahhası olarak Hz. Peyamber (sav) `a geldiği vakit, Resulullah`la konuşup Sebe halkında zekat almamasını söylemiştir, Hz. Peygamber, ona: "Ey Sebe`nin kardeşi," demiştir, "zekat şart." "Ey Allah`ın Resulü, bizim ektiğimiz şey sadece pamuk. Sebe halkı dağıldı, onlardan halkı dağıldı, onlardan Me`rib`de az bir halk kaldı" dedi. Bunun üzerine Resulullah (sav), Me`rib`de kalan Sebeliler için her yıl, Meafiri kumaşın değerine denk, yetmiş takım kumaş elbise vermeleri şartıyla sulh antlaşması yaptı. Onlar bu zekatı, Resulullah (sav) vefat edinceye kadar ödemeye devam ettiler. Sonra Hz. Ebu Bekir (ra) de hayatı boyunca bu antlaşmayı te`yid etti. Hz. Ebu Bekir vefat edince bu antlaşma sona erdi, onlardan zekatın muktessasına göre vergi alındı."