Ben müşrike annemi İslam`a davet ediyordum, fakat hep imtina ediyordu. Bir gün yine davette bulunmuştum, bana Resulullah (sav) hakkında hoşuma gitmeyen sözler işittirdi. Ağlayarak Aleyhissalatu vesselam`a gittim. "Niye ağlıyorsun?" diye sordu. "Ey Allah`ın Resulü" dedim, "annemi İslam`a davet ediyordum, hep bana imtina etti. Bugün de aynı davette bulundum, bu sefer sizin hakkınızda hoşuma gitmeyen sözler sarfetti. Ebu Hureyre`nin annesine hidayet vermesi için Allah`a dua ediverin!" dedim. Bu talebim üzerine Aleyhissalatu vesselam: "Allahım! Ebu Hureyre`nin annesine hidayet et!" buyurdular. Ben, Aleyhissalatu vesselam`ın duasına sevinerek huzurlarından ayrıldım. Anneme geldiğim zaman, kapıya yöneldim. Kapı kapalıydı. Annem ayak seslerimi işitti: "Ebu Hureyre! Yerinde dur (içeri girme)!" diye seslendi. Ben su şırıltılarını işittim, yıkanıyordu. Yıkandı, entarisini giydi, alelacele başörtüsünü koydu ve kapıyı açtı. Şehadet ederim ki Allah`tan başka ilah yoktur. Şehadet ederim ki Muhammed Allah`ın elçisidir!" diyordu. Ben hemen Resulullah (sav)`a döndüm. Sevinçten ağlıyordum. "Ey Allah`ın Resulü! Müjde! dedim. Allah senin duanı kabul buyurdu. Ebu Hureyre`nin annesine hidayet nasip etti!" Aleyhissalatu vesselam Allah`a hamdetti ve hayırlı sözler söyledi.