ZEKAT BÖLÜMÜ

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Zekatta ne ayağa getirtme, ne uzağa gitme vardır. Zekatlar evlerinde alınır." Muhammed İbnu İshak bunu şöyle açıklamıştır: "Zekat mükellefi, zekatını tahsildarın ayağına getirmez. Tahsildar da mükellefin uzaktaki (tarla, ağıl, yayla vs. gibi) yerlerine gitmez. Zekatlar mükelleflerin ikamet mahallerinde alınır."

Resulullah (sav) buyurdular ki: "İslam`da ne (zekatı) ayağa getirme, ne (zekat için) uzağa gitme, ne de şiğar (mehre bedel nikahlama) vardır."

Amr İbnu Şuayb (an ebihi an ceddihi) tarikinden anlatıyor: "Resulullah (sav)`a bir kadın, beraberinde bir kızı olduğu halde geldi. Kızın elinde, altından kalın iki bilezik vardı. "Bunların zekatını verdin mi?" diye Resulullah (sav) kadına sordu. Kadın: "Hayır!" diye cevap verdi. Resulullah (sav): "Kıyamet günü Allah`ın, onları sana ateşten iki bilezik yapması seni memnun eder mi?" dedi. Bunun üzerine kadın, bilezikleri derhal çıkarıp Resulullah (sav)`ın önüne bıraktı ve: "Bunlar Allah ve Resulüne aittir!" dedi.

Bana ulaştı ki, Ümmü Beleme (ra) şöyle demiştir: "Ben altından zinetler takınıyordum. Bir gün: "Ey Allah`ın Resulü! Bu, (Kur`an`da yasaklanan) kenz sayılır mı?" diye sordum. Bana şöyle cevap verdi: "Zekatı verilecek miktara ulaşan şeyin zekatı verilirse kenz sayılmaz." (Teysir, hadisi Muvatta kaynaklı olarak zikretmiştir. Bir galat yoksa, Muvatta`nın mütedavil olmayan bir nüshasında görülmüş olabilir)

Hz. Aişe (ra) kardeşi Muhammed`in yetim kızlarını terbiyesine almış, onları hacr devrelerinde himaye ediyordu. Kızların (kendi mülkleri olan) zinetleri vardı. Hz. Aişe bu zinetler için zekat vermiyordu.

Nafi`, İbnu Ömer (ra)`den anlatıyor; "İbnu Ömer, kızlarını ve cariyelerini altınla tezyin eder, fakat bu zinetler için zekat vermezdi."

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Nehir ve yağmur sularının suladığı şeylerden (zekat olarak) öşür (onda bir) alınır. Hayvanla sulananlardan öşrün yarısı (yirmide bir) zekat alınır."

Resulullah (sav) bana sema(dan inen suyun) suladığı mahsulden tam öşür, aletle çıkarılan suyun suladığı mahsulden yarım öşür almamı emretti.

Resulullah (sav) bize, hurmaya tahmin biçtiğimiz gibi, üzüme de tahmin biçmemizi ve zekatını kuru üzüm olarak almamızı emretti, tıpkı hurmanın zekatını kuru hurma olarak aldığımız gibi.

Hz. Peygamber (sav), Abdullah İbnu Revaha`yı Hayber`e yahudilerle kendi arasında mahsulün takdiri için gönderiyordu. Yahudiler, hanımlarının zinetlerinden ona bazı takılar verip: "Bu sanadır (al, karşılığında) bize yükümüzü hafiflet, taksimde lehimize olarak biraz göz yumuver!" dediler. Abdullah (ra) onlara şu cevabı verdi: "Ey yahudiler toplumu! Sizler, bana Allah Teala`nın en menfur mahluklarısınız. Bu, beni size karşı zulme sevketmeyecektir. Bana teklif ettiğiniz rüşvete gelince, o haramdır ve biz bu haramı yemeyiz." Yahudiler: "Arz ve semavatı ayakta tutan işte bu (dürüstlük) dur" dediler.