Zübeyr b. Avvâm

BU BABTA ABDULLÂH İBN-İ ÖMER`İN VE ZÜBEYR İBN-İ AVVÂM RADİYA`LLÂHU ANHÜM`ÜN RİVÂYETLERİ

Nebî salla`llâhu aleyhi ve sellem`den şöyle buyurduğu rivâyet edilmiştir: (Sizden birinizin urganını alıp) arkasına odun demeti yükleyip getirerek odunu satması, ve (alın teriyle) bu kazancından dolayı Allâh`ın, onun yüzü (suyu) nu (nâmerd önüne dökülmekten) esirgemesi, elbette bu (afîf) kimse için halktan istemekten çok şereflidir. (Kim bilir?) Onlar (da) ya verirler, (minnet altına girer), yâhud vermezler, (zilletini çeker).

ZÜBEYR (RADİYA`LLÂHU ANH) İN BEDİR HARBİ HÂTIRASI BİR HARBESİ

Şöyle dediği rivâyet olunmuştur: Bedir günü ben, Ubeyde İbn-i Saîd İbn-i Âs`a kavuştum. O baştan ayağa kadar zırhlanmış ve silâhlanmıştı. Onun yalnız iki gözü görünüyordu. Ona Ebû Zâti`l-Keriş denilirdi. Bana: - Ben Zâtü`l-Keriş`im! diye meydan okudu. Ben de hemen ona harbemi saldırdım ve gözüne vurup yerleştirdim. Ubeyd hemen öldü. Zübeyr der ki: Ayağımı onun üstüne koydum. Sonra harbemi olanca kuvvetimle çekip çıkardım. Fakat harbemin iki tarafı eğrilmişti. (Zübeyr`in oğlu Urve`nin rivâyetine göre bu harbe kıymetli bir harb hâtırası olduğu için) onu Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem Zübeyr`den (âriyet) istemiş, Zübeyr de vermişti. Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem ve vefât ettiğinde Zübeyr geri aldı. Sonra Ebû Bekir istedi, ona da verdi. Ebû Bekir`in vefâtı üzerine de isteyip almıştı. Bu def`a, Ömer istemiş. Ona da vermiş, ve vefâtında almıştı. Sonra Osman istemiş, ona da verip şahâdeti üzerine Hazreti Alî`ye, sonra da Alî evlâdına geçmiştir. Alî evlâdından da Zübeyr`in oğlu Abdullah isteyip almış, ve Abdullah İbn-i Zübeyr katloluncaya kadar onun yanında bulunmuştur.