Anber, rikaz değildir. Bunu deniz atmıştır."

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Müslüman üzerine, atı ve kölesi için zekat mükellefiyeti yoktur."

Sahiheyn`de gelen diğer bir rivayette şöyle buyurulmuştur: "(Kadın veya erkek köle için) sadece sadaka-i fitr`dan başka bir zekat ödenmez."

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Balda on tuluk için bir tuluk zekat vardır."

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Kim, mal sahibi bir yetime veli olursa, bu malla ticaret yapsın, malın zekatını yiyip bitirmesine terketmesin."

Hz. Abbas (ra), Resulullah (sav)`a hayırda acele etmek maksadıyla daha senesi dolmadan, erken vakitte zekatın verilmesi hususunda sormuştu. Resulullah (sav) bu hususta ona müsaade etti.

Zübeyr`in azadlısı Muhammed İbnu Ukbe`den yapılan rivayete göre, Kasım İbnu Muhammed`e, mukatebe akdi yaptığı köle(sin)den aldığı para sebebiyle kendisine zekat düşüp düşmeyeceğini sormuştu. Kasım, kendisine şu cevabı verdi: Hz. Ebu Bekir (ra) üzerinden bir yıl geçmeyen maldan zekat almazdı." Kasım ilaveten der ki: "Hz. Ebu Bekir (ra), halk kendisine bağışlarda bulunurken onlardan her birine: "Sana zekatı vacib kılacak miktarda malın var mı?" diye sorardı. Adam: "Evet!" derse, onun getirdiği bağıştan, malına düşecek miktarda zekat alırdı. Adam: "Hayır!" diyecek olursa, bağışını adama teslim eder ve hiçbir şey almazdı."

Resulullah (sav) Yemen`e gönderirken kendisine demiştir ki: "Zekat olarak hububattan hububat al, davardan koyun al, deveden erkek veya dişi bir deve (bair) al, sığırdan da bir sığır al."

Resulullah (sav) satmak üzere hazırladığımız şeyden zekat vermemizi emrederdi.

Said İbnu Ebyaz, babası Ebyaz İbnu Hammal (ra)`dan naklettiğine göre, "O (Ebyaz) kavminin, murahhası olarak Hz. Peyamber (sav) `a geldiği vakit, Resulullah`la konuşup Sebe halkında zekat almamasını söylemiştir, Hz. Peygamber, ona: "Ey Sebe`nin kardeşi," demiştir, "zekat şart." "Ey Allah`ın Resulü, bizim ektiğimiz şey sadece pamuk. Sebe halkı dağıldı, onlardan halkı dağıldı, onlardan Me`rib`de az bir halk kaldı" dedi. Bunun üzerine Resulullah (sav), Me`rib`de kalan Sebeliler için her yıl, Meafiri kumaşın değerine denk, yetmiş takım kumaş elbise vermeleri şartıyla sulh antlaşması yaptı. Onlar bu zekatı, Resulullah (sav) vefat edinceye kadar ödemeye devam ettiler. Sonra Hz. Ebu Bekir (ra) de hayatı boyunca bu antlaşmayı te`yid etti. Hz. Ebu Bekir vefat edince bu antlaşma sona erdi, onlardan zekatın muktessasına göre vergi alındı."