Eş`as hadîsi yakında geçmişti. Orada Eş`as (radiya`llahu anh): kendisiyle Hadramût ahâlîsinden bir kimse arasında husûmet tehaddüs ettiğini zikretmişti. Bu rivâyette ise Eş`as (İbn-i Kays) bu husûmet, kendisiyle bir Yahûdî arasında idi, demiştir. Kâ`b İbn-i Mâlik radiya`llahu anh`den rivâyet olunduğuna göre müşârün-ileyh Hazretleri`nin Eslemî Abdullah İbn-i Ebî Hadred zimmetinde alacağı varmış. Bir kere Kâ`b, Abdullah`a mülâkî olup ondan alacağı taleb etmiş, her ikisi de ileri geri söylenmişler, hattâ sesleri yükselmiş. Bu sırada Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem bunların yanına uğramış da: - Yâ Kâ`b, buyurmuş Abdullah`ın uhdesindeki matlubunun nıfsını al!, der gibi (mübârek) eliyle işâret etmiştir. Kâ`b da Eslemî`nin uhdesindeki matlubunun nısfını almış da öbir nısfını bırakmıştır. Habbâb İbn-i Eret radiya`llahu anh`den şöyle rivâyet edilmiştir: müşârün-ileyh hazretleri demiştir ki: câhiliyet devrinde ben kılıççı idim. Âs İbn-i Vâil uhdesinde (kadın müzeyyenâtı ücretinden) matlubum vardı. Bu alacağımı taleb etmek üzere ona mürâcaat ettim. Âs bana: - Sen, Muhammed`e küfredinceye kadar sana paranı vermem, dedi. Ben de: - Hayır, vallahi ben -Allah seni öldürüp sonra ba`s edinceye kadar- Muhammed salla`llahu aleyhi ve sellem`e küfretmem! dedim. Âs: - Demek ben muhakkak ölürüm, sonra dirilirim! Öyle mi? dedi. Ben de: - Evet, öleceksin, sonra dirileceksin! dedim. Âs: - Öyle ise beni bırak! Ben ölüp sonra ba`s olunayım. Bana orada mal, çoluk çocuk verilsin, sonra borcumu kazâ edeyim! di (ye istihzâ et) ti.