EBÛ MÛSE`L-EŞ`ARÎ`NİN HUSÛF HADÎSİ

Şöyle demiştir: (Asr-ı celîl-i Nebevî`de) güneş tutuldu. Bunun üzerine Nebiyy-i Ekrem salla`llâhu aleyhi ve sellem (bu hâdise) saat (yâni kıyâmet alâmeti) olmasın korkusiyle belinleye belinleye (yerinden) kalkıp Mescid(-i Şerîf) e geldi. O zamâna kadar (başka hiçbir namazda) ömrümde görmediğim uzun kıyam(lar) rükû` (lar) sücûd (lar) la namaz kıldırdı ve (sonra umûma) buyurdu ki: Allâhu Teâlâ`nın irsâl ettiği bu âyetler hiçbir kimsenin ne ölmesinden, ne de hayâtından dolayıdır. Lâkin Allâhu Teâlâ bu âyetlerle kullarını tahvîf eder. Bu kabilden (korkunç) bir şey gördüğünüzde zikru`llâha, Allah`dan niyâza, Allâh`a karşı istiğfâra (koyulup) ilticâ ediniz.