AHD-İ NEBEVÎ`DE GÜN TUTULMASI VE HAZRET-İ RESÛL`ÜN KÜSÛF NAMAZI HAKKINDA EBÛ BEKRE HADÎSİ

Şöyle demiştir: (Bir def`a) Resûlullâh salla`llâhu aleyhi ve sellem`in yanında idik. (Derken) güneş tutuldu. Nebiyy-i Ekrem salla`llâhu aleyhi ve sellem (acele ile ve) ridâ-yı şerîfini ardından sürükleye sürükleye (kalkıp yürüdü) ve (Mescid-i Saâdet`e) girdi. Biz de girdik. Güneş zulmetten sıyrılıncaya kadar (orada) bize iki rek`at (namaz) kıldırdı. Sonra: "Güneş ile ay hiçbir kimsenin mevtinden dolayı münkesif olmaz. (Bunların böyle münkesif olduklarını) gördüğünüzde başınıza gelen bu hâl zâil oluncaya kadar (hemen) namaza durup duâya koyulunuz" buyurdu. Yine Ebû Bekre radiya`llâhu anh`den gelen bir rivâyete nazaran: "Lâkin Allâhu Teâlâ bu iki âyet ile kullarını tahvîf (etmeği murad) eder." buyurulmuştur. Küsûf hadîsi Buhârî`de çok tekerrür etmiştir. Nitekim Mugîre İbn-i Şu`be radiya`llâhu anh`den gelen bir rivâyette şöyle denilmiştir: Resûlullâh salla`llâhu aleyhi ve sellem`in zamânında (necl-i mükerremleri) İbrâhîm (salevâtu`llâhi ve teslîmâtühû aleyhi ve alâ ebîhi) vefât ettiği gün güneş tutuldu. Halk: "Güneş İbrâhim`in mevtinden dolayı tutuldu" dediler. Bunun üzerine salla`llâhu aleyhi ve sellem: "Güneş ile ay hiçbir kimsenin ne mevtinden, ne hayâtından dolayı tutulmazlar" (Bunu) görünce (hemen) namaza durup Allâh`a duâya koyulun" dedi.