TAÂM BAHSİ

CÂBİR İBN-İ ABDULLÂH VE EBÛ ÜMÂME HADÎSİ

"Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem zamânında bizim (silinecek) mendillerimiz bulunmazdı. Biz (abdest aldığımızda) ellerimizi, kollarımızı, ayaklarımızı meshederdik" dediği rivâyet olunmuştur.

CÂBİR İBN-İ ABDULLÂH VE EBÛ ÜMÂME HADÎSİ

Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem yemeğini (yiyip yaygısını) kaldırdığı sırada şöyle duâ buyurmak i`tiyâdında olduğu rivâyet olunmuştur. - Allahım hamd Sen`indir. Sana çok, (riyâdan) temiz ve kendisinde feyz ve bereket olan hamd ile hamd ederiz. Rabbimiz (dîvânından) reddolunmıyan (kabûl buyurulan) ve terk olunmıyan, (ihtizâm buyurulan) ve kendisinden müstağnî olunmayan hamd ile hamd ederiz.

BİR DİĞER EBÛ ÜMÂME HADÎSİ

Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem taâmını yedikten sonra şöyle duâ buyurmak i`tiyâdında olduğu rivâyet olunmuştur: - Bize kifâyet derecede ni`met veren ve bizi suya kandıran Allahu Teâlâ`ya hamdederiz. O, bizim hamdimizi reddetmez ve bizi ni`metine küfredenlerden kılmaz, (şükredenlerden kılar).

HİCÂB ÂYETİNİN NÜZÛLÜNE DÂİR ENES İBN-İ MÂLİK HADÎSİ

"Ben hicâb kıssasını herkesten iyi bilirim. Übeyd İbn-i Kâ`b (bile) bu vâkıayı bana sormuştu" diye şöyle anlattığı rivâyet olunmuştur: Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem Zeyneb Bint-i Cahş ile evlendiği gün -ki, Medîne`de tezevvüc etmişti- gün yükseldikten sonra nâsı yemeğe çağırmıştı. Yemekden sonra Resûlullah oturdu. Dâ`vetliler de kalkıp gitdikten sonra bâzı kimseler gitmeyip Peygamber`in yanında oturdular. Nihâyet Resûlullah kalkıp yürüdü. Ben de berâber gittim. Hazret-i Âişe`nin odasının kapısına kadar gitti. Sonra bu oturanların çıkıp gittiklerini sanarak geri döndü. Ben de berâber döndüm. Geldiğimizde bu misâfirlerin hâlâ yerlerinde oturdukları görüldü. Resûl-i Ekrem ikinci def`a geri döndü. Ben de berâber döndüm. Bu sefer onların kalkıp gittikleri görüldü. Bunun üzerine Resûlullah benimle kendi arasına bir perde gerdi. Bu sırada Hicâb âyeti inzâl olundu.