Enes b. Mâlik

TELBİYENİN KEYFİYYETİNE DÂİR ENES İBN-İ MÂLİK HADÎSİ

(Müşârün-ileyhden): "Nebiyy-i Ekrem salla`llâhu aleyhi ve sellem ile berâber iken nasıl yapardınız?" (diye) telbiye (nin keyfiyyetin) den suâl olundukta şöyle demiştir: İstiyen lebbeyk derdi ki, inkâra uğramazdı; istiyen de tekbîr alırdı da (yine) inkâra uğramazdı. (Yâni hiçbir kimse kendisine niçin telbiye ediyorsun, yâhud niçin tekbîr alıyorsun? demezdi).

RÂKİBEN KILINAN NAMAZIN HÜKMÜ;KUNUT DUÂLARI

(Sened-i muttasıl ile) rivâyet olunmuşdur ki, "Nebiyy-i Ekrem salla`llâhu aleyhi ve sellem sabah (namazında) kunut duâsını okudu mu?" diye soruldu. O da: "Evet" dedi. (Bunun üzerine kendisine:) "Rükû`dan evvel mi kunut buyurdu?" diye soruldu. (O da:) Az müddet sürmek üzere "Rükû`dan sonra" cevâbını verdi.

KUNUTUN VAKTİ VE MAHALLİNE DÂİR ENES İBN-İ MÂLİK HADÎSİ;KUNUT DUÂLARI

Yine (sened-i muttasıl ile) rivâyet olunmuştur ki, ravi`ye kunut hakkında sual îrâd edildi. (Enes radiya`llâhu anh:) "Vaktiyle kunut vardı" cevâbını verdi. (Tekrar) soruldu ki: (Kunut) rükû`dan evvel mi idi, (yoksa) sonra mıydı?" (Enes radiya`llâhu anh:) "Evvel idi" cevâbını verdi. (Bunun üzerine kendisine) "(Ya) filân bana haber verdi ki, sen rükû`dan sonra idi demişsin, buna ne dersin?" diye suâl olundu. (Bunun üzerine:) "Yanlışı var, Resûlullâh salla`llâhu aleyhi ve sellem rükû`dan sonra yalnız bir ay kunut buyurdu. Takrîben yetmiş kişiye varan ve kendilerine kurrâ` nâmı verilen birtakım kimseleri müşrikînden bir kavmin nezdine göndermişlerdi ki (o kurrâ` adeden) ötekilerin dûnunda (oldukları için onların eliyle helâk olmuş) idiler. O müşrikler ile Resûlullâh salla`llâhu aleyhi ve sellem beyninde (mün`akid) bir ahid de vardı. Zannediyorum (ki kunut bundan dolayı idi) Resûlullâh salla`llâhu aleyhi ve sellem bir ay o müşrikler aleyhine duâ buyurarak kunut etti.

KUNUT DUÂLARI;MAĞRİBDE VE FECİRDE KUNUTA DÂİR ENES İBN-İ MÂLİK HADÎSI

Yine (Sened-i muttasıl ile), kunutun (vaktiyle) akşam ile sabah (namazların) da olduğu rivâyet olunmuştur.

HAZRET-İ ÖMER`İN ABBÂS İBN-İ ABDİ`L-MUTTALİB İLE TEVESSÜL EDEREK İSTİSKÂSI

Şöyle demiştir: Halk kıtlığa dûçâr olduklarında, Ömer İbn-i Hattâb radiya`llâhu anh (Nebiyy-i Ekrem salla`llâhu aleyhi ve sellem`in amm-i mükerremi) Abbâs İbn-i Abdi`l-Muttalib radiya`llâhu anh ile (tevessül ederek) istiskâ eder ve: "İlâhî, bizler (eyyâm-ı hayâtında) Peygamberimiz salla`llâhu aleyhi ve sellem ile tevessül ederek Sen`den niyazda bulunurduk da bize yağmur (lar) ihsân edersin. (Şimdi de) Peygamberimiz`in amm (-i muhterem) i ile tevessül ederek Sen`den niyâz ediyoruz bize (yine) yağmur ihsân et" diye duâ eylerdi. (Râvî Enes radiya`llâhu anh) der ki: (Bu duâyı edince) iskâ olunurlardı.

ENES İBN-İ MÂLİK`İN RİVÂYETİ

Nebiyy-i Ekrem salla`llâhu aleyhi ve sellem ayakta hutbe îrâd buyururken Mescid(-i Şerîf)`e girip zât-ı Akdes-i Risâlet-Penâhîlerinden yağmur duâsı niyâzında bulunan kimseye dâir hadîs ki, (Buhârî`de) çok tekerrür etmiştir. Bu (radaki) rivâyetde ise [505 inci hadîsin ilk kısmında olduğu gibi duâ-yı Nebevî`yi müteâkıben hemen kuvvetli bir yağmurun başladığını söyledikten sonra Enes radiya`llâhu anh] şöyle demişdir: Altı gün artık güneş (yüzü) göremez olduk. Sonra öbür cum`a günü (yine) Resûlullâh salla`llâhu aleyhi ve sellem ayakta hutbe îrâd buyururken (yine) o kapıdan biri girip ve (muvâcehe-i Nübüvvet-Penâhî`de) ayakta durup: "Yâ Resûla`llâh, hayvanlar helâk oldu, yollar da kapandı. Allâhu Teâlâ`ya, duâ buyur da artık bu yağmurları dindirsin" dedi. (Enes radiya`llâhu anh der ki:) Bunun üzerine Resûlullâh salla`llâhu aleyhi ve sellem mübârek ellerini kaldırdı ve: "İlâhî, etrâfımıza (yağsın,) üzerimize değil. İlâhî, bayırlara, dağlara, (büklere), tepelere, dere içlerine ve otlaklara yağdır" diye duâ buyurdu. Bunun üzerine (hemen) yağmur kesildi. Ve (namazdan) çıktığımızda güneşte yürüdük. [Hadîsi, Enes radiya`llâhu anh`den rivâyet eden Şerîk İbn-i Abdillâh dedi ki: İkinci hafta gelen adam, evvelki hafta gelen adam mıydı? diye Enes`den sordum. Bilmiyorum dedi].

ENES İBN-İ MÂLİK`İN RİVÂYETİ

Resûlullâh salla`llâhu aleyhi ve sellem`in (istiskâda) mübârek ellerini kaldırıp (üç kerre): ... diye duâ buyurduğu (sened-i sahîh ile) rivâyet olunmuştur.

ENES İBN-İ MÂLİK RİVÂYETİ

Şöyle demiştir: Nebiyy-i Ekrem salla`llâhu aleyhi ve sellem hiçbir duâsında (mübârek) ellerini yukarıya kaldırmazdı, meğer ki istiskâ (duâsında) ola. (Bunda mübârek ellerini) koltuklarının beyazı görününceye kadar kaldırdı.

ŞİDDETLİ RÜZGÂRDAN TEESSÜR-İ NEBEVÎ

Şöyle demiştir: (Her ne zaman) şiddetli bir rüzgâr esse ondan dolayı Nebiyy-i Ekrem salla`llâhu aleyhi ve sellem`in (mübârek) yüzünde (nâhoşluk eseri derhal) belli olurdu.

HACCETÜ`L-VEDÂ`DA ON GÜN MEKKE`DE İKÂMET VE KASR-I SALÂT BUYURULDUĞUNA DÂİR ENES İBN-İ MÂLİK RİVÂYETİ

Şöyle demiştir: Nebiyy-i Ekrem salla`llâhu aleyhi ve sellem ile birlikte (hacc niyyetiyle) Medîne`den Mekke`ye çıktık. Medîne`ye döndüğümüz zamâna kadar (Nebiyy-i Ekrem salla`llâhu aleyhi ve sellem bize akşam namazlarından başka namazları hep) ikişer rek`at kıldırdı. Enes radiya`llâhu anh`e: "Mekkede ikâmet ettiniz mi?" diye soruldu. "(Evet) on gün Mekke`de ikâmet ettik" dedi.