Muhammed İbnu Şirin

(Resulullah (sav) öğle ve ikindi namazlarından birini iki rek`at kılmıştı - Ravi der ki: "Zann-ı galibime göre bu, ikindi namazı idi. Sonra selam verdi. Sonra mescidin ön kısmındaki kütüğe gitti. Elini üzerine koydu, (yüzünde öfke okunuyordu). Cemaatte Hz. Ebu Bekr ve Hz. Ömer de vardı. Bunlar (namazda yapılan eksiklikten) Efendimize söz etmekten (hicab edip) korktular. Cemaatin çabuk çıkanları: "(Ey Allah`ın Resulü!) namaz kısaldı mı?" diye sordular. Resulullah (sav)`ın Zülyedeyn dediği bir zat da: "Ey Allah`ın Resulü! Namaz mı kısaldı, siz mi unuttunuz?" dedi. "Ne ben unuttum, ne de namaz kısaldı!" cevabını verdi. Ama Zülyedeyn tekrar: "Hayır (farkında değilsiniz), unuttunuz!" (dedi). Bunun üzerine (Aleyhissalatu Vesselam) kalktı iki rek`at daha kıldı, sonra selam verdi. Sonra tekbir getirdi, tıpkı diğer secdeleri gibi -veya biraz daha uzun olmak üzere- (sehiv için) secde yaptı, sonra başını kaldırdı tekbir getirdi. Sonra başını koydu tekbir getirdi, peşinden önceki secdesi gibi -veya daha uzun- (sehiv için ikinci defa) secde etti, sonra başını kaldırdı ve tekbir getirdi, (oturup teşehhüd okudu ve selam vererek namazı tamamladı).

Hasan İbnu Ali ve İbnu Abbas (ra) (otururlar iken) bir cenaze geçmişti. Hz. Hasan derhal ayağa kalktı, İbnu Abbas ayağa kalkmadı. Hasan radıyallahu anh: "Resulullah (sav) bir Yahudinin cenazesine ayağa kalkmadı mı?" dedi. Bunun üzerine İbnu Abbas da ayağa kalktı. Cenaze için kalktı, sonra tekrar oturdu. [Bir rivayette: "Ben melekler için, yani cenaze ile birlikte olan melekler için ayağa kalktım" denmiştir.]