Ebu Osman en-Nehdi

İbnu Mes`ud (ra)`un arkasında akşam namazı kılmıştım. Namazda Kulhüvallahü ahad`i okudu.

Resulullah (sav) Amr İbnu`l-As (ra)`ı Zatu`s-Selasil ordusunun başında göndermişti. Amr İbnu`l`As der ki: "(Ya Resululah) sana en sevgili insan kimdir?" dedim. "Aişe`dir!" buyurdular. Ben tekrar sordum: "Erkeklerden kim?" "Onun babasıdır!" buyurdular. Ben bir kere daha sorayım dedim: "Sonra kim?" "Ömer" buyurdular ve bazı erkek (adları) saydılar. Beni en sona atacak korkusuyla sükut edip başka sormadım."

Ömer İbnu`l-Hattab (ra), biz Utbe İbnu Ferkad ile Azerbaycan`da iken bize şöyle yazmıştı: "Ey Utbe, (bu mal) ne senin emeğin, ne babanın emeği ne de annenin emeğidir. Öyleyse mü`minleri, evlerinde, kendi evinde doyduğun şeyden doyur. Zevk için yemekten ve şirk ehlinin zinetinden, ipekli giymekten kaçın. Zira Resulullah (sav) şu kadarı hariç ipekli giymekten yasakladı ve Resulullah bize orta ve işaret parmağım kaldırarak birbirine bitiştirdi."

Sa`d İbnu Ebi Vakkas (ra)`ı dinledim. Demişti ki: "Resulullah (sav) buyurdular ki: "İslam`da bir kimse asıl baba varken bir başkasının babası olduğunu söylerse ve bu iddiasını da o kimsenin babası olmadığını bilerek yaparsa, cennet ona haramdır."