Zeyd İbnu Eşlem

Ebu Ubeyde, Hz. Ömer (ra)`e yazarak Rum cemaatlerini ve bunlardan duyduğu endişeyi belirtti. Hz. Ömer (ra) kendisine şu cevabı verdi: "Emma ba`d: Bil ki, mü`min bir kula nerede bir şiddet inecek olsa Allah ondan sonra bir ferec (kurtuluş) verir. Zira bir zorluk iki kolaylığa asla galebe çalamaz. Cenab-ı Hakk da Kur`an-ı Kerim`inde şöyle buyurmuştur: "Ey iman edenler, sabredin, düşmanlarınızdan daha sabırlı olun, cihada hazır bulunun, Allah`tan da korkun ki başarıya eresiniz." (Al-i İmran 200).

Beni Damureli bir adamdan, o da babası veya amcasmdan şunu nakletmiştir: "Resulullah (sav)`ı Arafat`ta bir minber üzerinde gördüm."

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Dinini değiştirenin boynunu vurun."

Bir adam, Resulullah (sav)`a sordu: "(Ey Allah`ın Resulü!) Hanımım hayızlı iken bana helal olan nedir?" Resulullah (sav): "Üzerine izarını bağlasın, yukarısına istediğinde serbestsin"

Zeyd İbnu Eşlem, Beni Eşlem`den bir adamdan, o da sahabi olan babası (ra)`ndan naklediyor. "Resulullah (sav)`a akikadan sorulmuştu. Şu cevabı verdiler: "Ben ukuku (isyanı) sevmem!" Böyle demekle, sanki akika ismini kullanmaktan hoşlanmadığını ifade etmişti. Şunu ilave ettiler: "Kimin bir evladı olur da, ona bedel kurban kesmek isterse, bunu yapsın."

Hz. Ömer (ra), Resulullah (sav)`a kelale`(nin miras hissesin)den sormuştu. "Bu yaz nazil olan, Nisa suresinin sonundaki ayet, bu meselede sana yeterlidir" buyurdular. Hadisin ravisi der ki: "Ebu İshak`a sordum: "Kelale, ne çocuk ne de baba bırakmadan ölen kimse değil mi?" Bana: "Böyle zannettiler!" diye cevap verdi.

Babasından naklen anlattığına göre, "Ömer İbnu`l-Hattab`ın iki oğlu Abdullah ve Ubeydullah (ra), Irak`a giden bir orduya katılıp sefere çıktılar. Bu seferde, Basra emiri olan Ebu Musa el-Eş`ari (ra)`ye uğradılar. Ebu Musa onlarla merhabalaşıp, kolaylık diledikten sonra: "Size faydası dokunacak bir şey yapabilmeyi ne kadar isterdim!" dedi ve az sonra hatırladı: "Evet evet! Şurada Allah`ın malından mal var. Onu Emirü`l-mü`minin (Hz. Ömer)`e göndermek istiyorum. Ben onu size karz olarak vereyim. Siz onunla Irak mallarından satın alın, sonra da Medine`de satın. Sermayeyi emiru`l-mü`minin`e ödeyin, kar da sizin olsun!" dedi. Abdullah ve Ubeydullah: "Bunu yapmak isteriz" dediler ve yaptılar. Ebu Musa, Hz. Ömer (ra)`e onlardan malı almasını yazdı. Medine`ye geldikleri vakit malı sattılar, kar ettiler. Parayı Hz. Ömer`e verdikleri zaman: "Ebu Musa, her askere size yaptığı gibi borç veriyor mu?" diye sordu. Oğulları, "Hayır!" dediler. Bunun üzerine Hz. Ömer: "Emiru`l-mü`mininin iki oğlu olduğunuz için borç vermiş. (Olmaz böyle şey!) Sermayeyi de, karı da getirin!" diye gürledi. Abdullah sükut etti. Ubeydullah ise: "Ey Emiru`l-mü`minin, bu davranış sana yakışmaz! Eğer bu sermaye noksanlaşsa veya kaybolsa idi, biz tazmin edecektik" dedi. Fakat Hz. Ömer: "Karı da getirin!" diye ısrar etti. Abdullah yine sesini çıkarmadı. Ubeydullah (önceki söylediklerini tekrar ederek) karşılık verdi. Bunun üzerine Hz. Ömer`in meclis arkadaşlarından bir adam: "Ey Emiru`l-mü`minin! Bunu mudarebe saysan!" teklifinde bulundu. Hz. Ömer de: "Evet, onu mudarebe kıldım!" deyip, sermayeyi ve karın yarısını aldı. Abdullah`la Ubeydullah da diğer yarısını aldılar.

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Biriniz bir kadınla evlenir veya bir hizmetçi (köle) satın alırsa, perçeminden tutup ona bereketle dua etsin. Bir deve satın alınca hörgücünün tepesinden tutup, şeytan-ı racime karşı Allah`a istiazede bulunsun."