Ümmü Seleme

Resulullah (sav)`ın ölümüne yakın, farzlar dışındaki namazlarının çoğu oturarak idi. Ona göre, amellerin en güzeli, az da olsa devamlı olanı idi.

Resulullah (sav) bizim Eflah adındaki kölemizin, secde sırasında (ağzıyla) üfürdüğünü görmüştü: "Ey Eflah, yüzünü toprakla!" dedi.

Resulullah (sav) selam verilice yerinde bir miktar kalırdı. Allah bilir ya, bizim görüşümüze göre O`nun kalışı, kadınların erkeklerden önce çıkmalarını sağlamak içindi.

Resulullah (sav) onüç rek`at kılarak vitir yapardı. İhtiyarlayıp zayıflayınca yedi rek`atte vitir yaptı.

Beni Eslem`den Sübey`a adında bir kadın hamile iken kocası ölmüştü. Beni Abdi`d-dar`dan Ebu`s-Senabil İbn Ba`kik, kadınla evlenmek istedi. Kadın onunla evlenmekten imtina etti. Adam: "Vallahi, iki müddetin sonuncusuna kadar iddet beklemedikçe evlenmen caiz değil!" dedi. Kadın yirmi gün kadar bekledi, derken nifas oldu. Sonra da Resulullah (sav)`a gelerek durumu arzetti. Aleyhissalatu vesselam: "Evlen!" buyurdu.

Müslim`deki rivayet şöyledir: "Ümmü Seleme (ra) dedi ki: "Sübey`a, kocasının vefatından birkaç gece sonra nifas oldu. Kadın, durumunu Resulullah`a zikretti, Aleyhissalatu vesselam evlenmesini söyledi."

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Kocası ölen kadın sarıya boyanmış veya kırmızıya boyanmış elbise giymez, zinet takınmaz, kına yakınamaz, sürmelenemez, başını tararken kokulu madde kullanamaz, başını sidre ile kaplar."

Resullah (sav)`ı şunları söylerken işittim: "Kendisine bir musibet gelen müslüman Allah`ın emrettiği: "İnnalillahi ve inna ileyhi raci`un, allahümme ecirni fi musibeti vahluf li hayran minha: "Biz Allah`ınız ve ancak O`na döneceğiz. Bana bu musibetim için ücret ver. Ve bana bunun arkasından daha hayırlısını ver" derse Allah o musibeti alır ve mutlaka daha hayırlısını verir." Ümmü Seleme der ki: "Ebu Seleme (ra) vefat ettiği zaman ben: "Ebu Seleme`den daha hayırlı olan hangi müslümar var? Resulullah (sav)`la ilk hicret eden hane, onun hanesiydi" dedim. Ben bunu söyledikten sonra Allah, onun yerine bana Resullah (sav)`ı verdi. Şöyle ki: Resulullah (sav), bana Hatib İbnu Ebi Belte`a`yı göndererek kendisi için beni istetti. Ben: "Benim (küçük) bir kız çocuğum var, ayrıca ben kıskanç bir kadınım. (Resulullah`ın ise birçok hanımı var, imtizacsızlıktan korkarım)" diye cevap verdim. Resullah (sav): "Kız çocuğuna gelince, Allah`a dua ederiz, onu kendisinden müstağni kılar, kıskançlığı için de Allah`a gidermesini dua ederim" buyurdular.

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Hangi kadın, kocası kendisinden razı olarak vefat ederse, cennete girer."

Resulullah (sav) yanında idi. Evde bir muhannes vardı. Bu muhannes, Ümmü Seleme`nin kardeşi Abdullah İbnu Ebi Ümeyye`ye: "Ey Abdullah, şayet yarın Allah Taifin fethini müyesser kılarsa, ben sana Gaylan`ın kızını göstereceğim. Çünkü o, gelirken dört, giderken sekizdir" der. Bu söz üzerine Aleyhissalatu vesselam: "Böyleleri bir daha yanınıza girmesin" buyurdu. Bu sözüyle muhannesleri kasdetmişti. Bundan sonra onu, (evlerine girmekten) men ettiler.