Nafi`

Safiyye Bintu Ebi Ubeyd, kocası İbnu Ömer`den iddet beklerken gözlerinden hastalandı. Gözleri nerdeyse çapaklanıyordu, yine de sürme çekmedi.

İbnu Ömer (ra)`e, kız kardeşi Hafsa (ra)`dan bir ev tevarüs etti. Hafsa (ra), bu eve hayatı boyunca olmak kaydıyla Zeyd İbnu`l-Hattab`ın kızını oturtmuştu. Zeyd`in kızı ölünce İbnu Ömer (ra) meskeni kabzetti. O bu evin kendine ait olduğu reyinde idi.

İbnu Ömer (ra) dedi ki: "Resulullah (sav), Hz. Ömer ve Hz. Ebu Bekr (ra), bayram namazlarını hutbeden önce kılarlardı."

İbnu Ömer, cenaze için kılınan namazda kıraate yer vermezdi.

İbnu Ömer (ra), sabah ve ikindi namazları vaktinde kılınmış ise bunlardan sonra cenaze namazı kılardı. (Buhari`nin bab başlığında, senetsiz olarak şu rivayet kaydedilmiştir: "İbnu Ömer mutlaka tahir olarak cenaze namazı kılardı. Güneş doğarken ve batarken cenaze namazı kılmazdı. Ellerini (de her tekbirde) kaldırırdı.")

Abdullah İbnu Ömer (ra) oruçluyu öpme ve mübaşeretten men ederdi.

İbnu Ömer (ra) diyor ki: "Ramazanı, hastalık ve sefer sebebiyle yiyenler, onu peş peşe tutarlar."

Übeydullah İbnu Ömer`in bir kızı vardı. Annesi de Bintu Zeyd İbni`l-Hattab idi. Bu kız, Abdullah İbnu Ömer`in bir oğlunun nikahı altında idi. Oğlan, Zeyd İbnu`l-Hattab`ın kızıyla gerdek yapmadan vefat etti, üstelik henüz mehir de tesbit etmemişti. Kızın annesi, Abdullah`a gelerek kızın mehrini taleb etti. İbnu Ömer (ra), kadına: "Kızınıza mehir yoktur. Eğer mehir olsaydı onu asla tutmaz verirdim, aksi halde kıza zulmetmiş olurum" dedi. Kadın onun hükmünü kabul etmek istemedi. Aralarında, Zeyd İbnu Sabit (ra)`ı hakem yaptılar. O, kızın mehir hakkının bulunmadığına, fakat mirasa iştirak hakkı olduğuna hükmetti."

İbnu Ömer (ra) dedi ki: "Kadın hayızlı veya cünüb olmadıkça artığıyla yıkanmada bir beis yoktur."

İbnu Ömer (ra)`ı ayakta bevlederken gördüm.