Nafi`

(Ailenin her ferdi için kurban kesmek gerektiği görüşünde olan) Abdullah İbnu Ömer (ra), anne karnındaki çocuk adına kurban kesmezdi.

İbnu Ömer (ra) kurbanlıkların: "Tırnaklılar (yani sığırlar) hakkında üçüncü senesine girmiş, veya geçmiş, etli ayaklılar (develer) hakkında da altıncı yaşına girmiş veya geçmiş olmasını" şart koşardı.

Kim bir bedene kesmeye nezrederse, artık devesine alamet olarak iki nalın takar, (hörgücünü kanatarak) nişan vurur, sonra da onu Beytullah`ın yanında veya Mina`da yevm-i nahrde (bayramın birinci günü) keser. Kurban için bir başka kesim yeri yoktur. Kim de deve veya sığırdan cezur adamış ise onu dilediği yerde keser.

İbnu Ömer (ra) şu açıklamayı yapmıştır: "Kurban günleri, yevm-i nahr`den sonra iki gündür." İmam Malik der ki: "Bana, bunun aynısı Ali İbnu Ebi Talib (ra)`den de ulaştı."

İbnu Ömer (ra), kurbanlık devesine kabati ketenden, yünden mamul renkli kilimlerden, iki parçalı takımlardan çul sarar, sonra bunu Kabe`ye yollardı. Bunlarla orada Kabe`ye örgü yapılırdı.

İbnu Ömer (ra) Muhassab`da öğle, ikindi, akşam, yatsı namazlarını kılar, bir miktar uyurdu. İbnu Ömer (ra), Resulullah (sav)`ın böyle yaptığını söylerdi.

İbnu Ömer (ra) Mekke`ye girmek için guslederdi.

İbnu Ömer (ra) Mekke`den (ayrılıp Medine`ye) yönelmişti. Kudeyd`e gelmişti ki, kendisine Medine`den bir haber ulaştı. Bunun üzerine, ihramsız olarak Mekke`ye döndü.

Safiyye (ra)`nin bir azadlısından rivayet etmiştir: "Safiyye, kendine ait ne varsa hepsini vermek karşılığında kocasından ayrılmıştır da İbnu Ömer (ra) bunu yadırgamamıştır."

Ka`b İbnu Malik (ra) bir oğlundan, İbnu Ömer`e anlatırken şunları işitmiştir: "Babası kendisine haber vermiştir ki: Davar güden cariyeleri, bir koyunun ölmek üzere olduğunu görmüş, derhal bir taş kırarak, onunla koyunu kesmiştir. Babası ailesine: "Ondan yemeyin. Resulullah (sav)`a sorayım" demiş ve sormuştur. Resulullah (sav) yemelerini emretmiştir."