Resulullah (sa) buyurdular ki: "Bahreyn`in sadaka malı geldi mi sana şöyle şöyle (avuç avuç) vereceğim" dedi ve üç kere eliyle gösterdi. Bahreyn`in malı gelmezden önce Aleyhissalatu vesselam vefat etti. Mal Hz. Ebu Bekr`e gelince, bir münadi ile halka şöyle ilanda bulundu: "Kime Resulullah`ın bir vaadi veya bir borcu var idiyse bana gelsin!" Cabir der ki: "Ben hemen Hz. Ebu Bekr (ra)`e gittim ve Resulullah (sa)`ın "Bahreyn`in sadaka malı geldi mi ben sana şöyle şöyle vereceğim" deyip üç kere iki eliyle işaret yaptığını söyledim. Bunun üzerine Hz. Ebu Bekr bana derhal verdi. Cabir der ki: "Bundan sonra da Ebu Bekr`e rastladım ve yine istedim. Ama bu sefer vermedi. Sonra tekrar ona geldim, yine vermedi, sonra üçüncü sefer geldim yine vermedi. Ben de: "Sana bir geldim vermedin, sonra bir daha geldim yine vermedin, bir kere daha geldim yine vermedin. Ya bana verirsin, ya da seni bana karşı cimri bileceğim" dedim. Bunun üzerine: "Bana karşı cimri bileceğim mi dedin? Cimrilikten daha kötü hangi hastalık var?" dedi ve bunu üç kere tekrar etti ve devam etti: "Ben seni reddettiğim her defasında (içimden) sana vermek istedim" dedi. (Bana bir avuç avuçlayıp verdi)

Cabir İbnu Abdillah`ı din­ledim. Diyordu ki: "Hz. Ebu Bekr`e geldim. Ebu Bekr bana [birkaç avuç avuçlayıp ver­dikten sonra] "Şunları bir say!" dedi. Ben de saydım. Hepsi beş yüz taneydi. Hz. Ebu Bekr: "Bunun iki mislini al!" dedi."

Anlattığına göre, "Resulullah (sa), kendisine bir dinar vererek kur­banlık bir koç almaya gönderdi. Çarşıdan bir dinara bir kurbanlık satın aldı. Ancak onu (beriye gelince) iki dinara sattı. Geri dönüp bir dinara bir koç satın aldı. Böylece Resulullah (sa)`a bir dinar ve bir koçla geldi. Resulullah dinarı tasadduk etti. Hakim`e de bu ticaretinde mübarek kılması için Allah`a dua etti."

Hz. Ömer (ra) Hayber`de (ganimetten) bir arazi sahibi oldu. (Bunu tasadduk etmesini emreden bir rüyayı üst üste üç gün görmesi üzerine) Resulullah (sa)`a, gelerek: "Ey Allah`ın Resulü! Ben Hayber`de bir tarlaya sahip oldum. Şimdiye kadar yanımda böylesine değerli bir arazim hiç olmadı. Bu tarla için bana ne emir buyurursunuz?" diye sordu. Aleyhissalatu vesselam: "Dilersen onun aslını (Allah için) hapset ve [gelirini] tasadduk et!" buyurdular. Bunu üzerine Hz. Ömer (ra) araziyi tasadduk etti ve aslının satılamayacağını ve satın alınamayacağını, varis olunamayacağını, hibe edilemeyeceğini söyledi. Ravi der ki: "Ömer bu araziyi fakirlere, akrabalara, kölelere, Allah yolunda harcamalara ve yolculara bağışladı -Bir rivayette misafirlere de denmiştir-. Onun işlerini üzerine alanın ondan maruf üzere yemesinde veya bir dostuna yedirmesinde bir beis yoktur, yeter ki, malı kendine sermaye yapmasın."

Abdulhamid İbnu Abdillah (İbni Abdillah) İbni Ömer İbnil-Hattab (ra), Hz. Ömer`in sadaka (kıldığı arazinin vakfiyesini) bana istinsah ediverdi. Şöyle yazılıydı: "Rahman ve Rahim olan Allah`ın adıyla. Bu, Allah`ın kulu Ömer`in Semğ (nam arazi) hakkında yazdığı (vakfiyename)dir." Burada (Ravi Yahya İbnu Said) Hz. Ömer`le ilgili haberinde Nafi`in İbnu Ömer`den naklettiğinin benzerini anlattı ve: "Bir malı kendinin kılmaksızın" dedi. Yine o vakfiyenamede şu da vardı: "(Mütevellinin ihtiyacından sonra) onun mahsulünden her ne artarsa, bu, (sayılan diğer ödeme mahallerinden başka) dilenciler ve yoksullar içindir." Devamla der ki: "Kıssayı aynen nakletti ve dedi ki: "Semğ`in velisi dilerse, oranın mahsulünden ödeyerek köle satın alıp, arazinin işlenmesinde kullanır. Bunu Muaykib yazdı, Abdullah İbnul-Erkam şahid oldu." Bismillahirrahmanirrahim: Bu, Allah`ın kulu mü`minlerin emiri Ömer`in vasiyetidir. Eğer ona (Ömer`e) bir şey olursa (yani Ömer ölürse), Semğ, Sırma İbnu`l-Ekva ve orada(ki işleri yürütmek üzere) bulunan köle, Hayber`de bulunan yüz hisse ve orada bulunan köle, Vadi(l-Kura) da Muhammed (sa)`in bana taam olarak verdiği yüz (vask)ın idaresi, yaşadığı müddetçe Hafsa`ya aittir. (Hafsa`dan) sonra onun idaresi Hafsa`nın ailesinden re`y sahibi birine aittir, o şartla ki bu emval satılmaz, satın alınmaz. (Mütevelli, ihtiyaçtan artan mahsul) dilenci, muhtaç ve akrabalardan münasib gördüklerine infak eder. (Bu vakfın idaresini üzerine alan mütevellinin) bundan yemesinde, yedirmesinde veya o paradan köle satın almasında bir mahzur yoktur."

Resulullah (sa) yemin teklif ettiği bir kimseye şöyle söyledi: "Haydi! Kendinden başka ilah olmayan Allah`a kasem ederek o kimsenin yani iddia sahibinin sende hiçbir şeyi olmadığına yemin et!"

Resulullah (sa)`ın yaptığı yeminlerin çoğu şöyleydi: "Kalpleri çeviren Zat`a yemin olsun, hayır!"

Resulullah (sa) yeminde mübalağa edince: "Hayır! Ebu`l-Kasım`ın nefsini elinde tutan Zat-ı Zülcelal`e yemin olsun ki..." derdi.

Yemin ettiği zaman Resulullah (sa)`ın yemini: "Hayır! Allah`a istiğfar ederim ki..." şeklindeydi.

Resulullah (sa)`a bir Yahudi uğradı ve: "Siz Müslümanlar Allah`a benzerler koşuyor ve sirke düşüyorsunuz ve diyorsunuz ki: "Allah istedi ben de istedim." Yine diyorsunuz ki: "Ka`be`ye yemin olsun!" Bunun üzerine Resulullah (sa) Ashab`a, yemin etmek istedikleri zaman "Ka`be`nin Rabbına kasem olsun!" demelerine ve: "Allah istedi sonra da ben istedim" demelerini emretti.