Safiyye Bintu Huyeyy`in devesi hastalandı. Zeyneb Bintu Cahş`ın yanında fazla deve vardı. Resulullah (sav) ona: "Safiyye`ye bir deve ver!" buyurdu. Zeyneb: "Ben bu yahudi kızına deve mi verecek mişim?" diyerek (red cevabı verdi). Resulullah (sav) ona kızıp, Zilhicce ve Muharrem ayları ile Safer ayının bir kısmı boyunca küstü.

(Bir gün) Resulullah (sav) minbere çıkıp yüksek sesiyle şöyle nida etti: "Ey diliyle müslüman olup da kalbine iman nüfuz etmemiş olan (münafık)lar! Müslümanlara eza vermeyin, onları kınamayın, kusurlarını araştırmayın. Zira, kim müslüman kardeşinin kusurunu araştırırsa, Allah da kendisinin kusurlarını araştırır, Allah kimin kusurunu araştırırsa, onu, evinin içinde (insanlardan gizli) bile olsa rüsvay eder." İbnu Ömer bir gün Ka`be`ye nazar etti ve: "Şanın ne yüce, hürmetin ne yüce! Ancak mü`minin Allah yanındaki hürmeti senden de yüce!" dedi.

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Kim bir ayıp görür ve onu örterse, diri diri gömülmüş bir kızı ihya etmiş gibi olur."

İbnu Mes`ud (ra)`a (bir adam) getirilip: "Şu herif falancadır, sakalından şarap damlıyor" denildi. Abdullah (ra): "Ben tecessüsten men edildim. Lakin bize bir şey zahir olursa onu ele alırız!" cevabını verdi.

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Bir kul dünyada bir kulu örterse, Allah Kıyamet günü onu mutlaka örter."

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Sakın bir erkek, yanında mahremi olmadıkça yabancı bir kadınla yalnız kalmasın."

Aklında bir şeyler olan bir kadın vardı. Bir gün Resulullah (sav)`a: "Ey Allah`ın Resulü! Benim sana bir ihtiyacım var!" dedi. Aleyhissalatu vesselam: "Ey ümmü fülan, yollardan hangisini dilersen bak da ihtiyacını göreyim" dedi. Kadınla birlikte bir sokağa gitti, kadın da ihtiyacını arzetti.

Resulullah (sav)`a bakıştan sordum. Bana: "Nazarını hemen çeviri" buyurdu.

Resulullah (sav) Hz. Ali (ra)`ye buyurdular ki: "Ey Ali, bakılına bakış ekleme. Zira ilk bakış sanadır, ama ikinci bakış aleyhinedir."

Resulullah (sav) Fatıma (ra)`ya, bir köle getirdi. Bunu ona hibe etmişti. Hz. Fatma`nın üzerinde (çok uzun olmayan) bir elbise vardı, elbiseyi başına çekecek olsa öbür ucu ayaklarına ulaşmıyordu. Elbisesiyle ayaklarını örtecek olsa üst ucu başına yetişmiyordu. Resulullah (sav), örtünme hususunda maruz kaldığı sıkıntıyı görünce: "Bu kıyafette olmanın sana bir mahzuru yok, zira, karşındakiler baban ve kölendir." buyurdu.