Enes İbnu Malik (ra)`i dinledim şöyle diyordu: "Resulullah (sav)`dan sonra, namazı Resulullah`ın namazına bu derece benzeyen, şu gençten yani Ömer İbnu Abdilaziz`den başka birinin ardında namaz kılmadım." Enes (devamla) dedi ki: "Rükusunda on tesbihat, secdelerinde de o kadar tesbihat tahmin ettik."

es`Sa`di babasından veya amcasından naklediyor: "Resulullah (sav)`a namazını kılarken dikkatle baktım, rüku ve secdelerinde üçer kere subhanallahi ve biamdihi diyecek kadar duruyordu."

İbnu`l-Eş`as zamanında Küfe`ye Mataru`bnu Naciye (adında biri) galebe çaldı, (İbnu Abbas`ın oğlu) Ebu Ubeyde İbnu Abdillah`a halkın önüne geçip namaz kıldırmasını emretti. Ebu Ubeyde, (namaz kıldırırken) başını rükudan kaldırdığı zaman ben: "Allahümme Rabbena ve leke`l-hamdü mil`e`s-semavat ve mire`l-ardı ve mil`e ma şi`te min şey`in ba`du. Ehle`s-senai ve`l-mecdi. La mani`a li-ma a`tayte ve la mu`tiye li-ma mena`te. Ve la yenfe`u za`l-ceddi minke`l-ceddü" duasını okuyuncaya kadar kıyamda dururdu." el-Hakem der ki: "Bunu ben Abdurrahman İbnu Ebi Leyla`ya zikrettim. Dedi ki: "Bera İbnul-Azib (ra)`i işittim: "Resulullah (sav)`ın kıldığı namazın rükusu secdesi, rüku ve secdeden başını kaldırdığı zamanki ve iki secde arasındaki (fasılaları) birbirine yakın uzunlukta idi" demişti." Şu`be der ki: "Ben bunu Amr İbnu Mürre`ye söyledim. O da: "Ben, İbnu Ebi Leyla`yı gördüm, onun namazı böyle değildi" dedi."

Sahiheyn`in diğer bir rivayetinde şöyle gelmiştir: "Resulullah (sav)`ın rüku ve secdesi ve iki secde arasındaki (fasıla ile), rükudan başını kaldırdığı zamanki (fasıla) -kıyam ve ku`ud (oturma) hariç- birbirine yakın miktardaydı."

Huzeyfe (ra) bir adamın namaz kılarken hile yaptığını görmüştü. "Sen bu namazı ne zamandan beri kılıyorsun?" diye sordu. Adamcağız; "Kırk yıldan beri!" dedi. Huzeyfe "Öyleyse kırk yıldan beri namaz kılmadın (bütün kıldıkların boşa gitmiş). Şayet bu şekilde namaz kılarak ölecek olursan Muhammed`in fıtratından başka bir fıtrat üzere öleceksin!" dedi ve ilave etti: "Kişi namazı hafif kılar (ama buna rağmen) tam kılar, güzel kılar!"

Resulullah (sav) karga gagalamasından, vahşi hayvanlar gibi kolları yaymaktan, kişinin mescidde deve gibi mekan tutmasından nehyetti.

Resulullah (sav) bize namazı şöyle öğretti: "önce tekbir getirdi iki elini kaldırdı. Rükuya gittiği zaman ellerinı dizlerinin arasında kavuşturdu." Ravi der ki; Sa`d`a bu haber ulaşınca: "Kardeşim doğru söyledi. Biz böyle yapardık, sonra şununla emredildik" dedi ve bununla diz kapaklarını kavrayıp avuçlamayı kastetti.

Diz kapağı(nı tutmak) sizin için sünnet kılınmıştır, öyle ise rükuda diz kapaklarını kavrayın.

Bera İbnu Azib (ra) bize secdeyi şöyle vasfeyledi: Ellerini (yere) koydu, dizleri üzerine dayandı, kalçasını (havaya) kaldırdı ve: "Resulullah (sav) böyle secde yaparlardı" buyurdu. (Bir diğer rivayette: "Resulullah (sav) namaz kılınca kollarını kanat gibi yanlarına açardı" denmiştir.)

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Secde ettiğin zaman ellerini yere koy, dirseklerini (havaya) kaldır."