Bana ulaştı ki, Ümmü Beleme (ra) şöyle demiştir: "Ben altından zinetler takınıyordum. Bir gün: "Ey Allah`ın Resulü! Bu, (Kur`an`da yasaklanan) kenz sayılır mı?" diye sordum. Bana şöyle cevap verdi: "Zekatı verilecek miktara ulaşan şeyin zekatı verilirse kenz sayılmaz." (Teysir, hadisi Muvatta kaynaklı olarak zikretmiştir. Bir galat yoksa, Muvatta`nın mütedavil olmayan bir nüshasında görülmüş olabilir)

Hz. Aişe (ra) kardeşi Muhammed`in yetim kızlarını terbiyesine almış, onları hacr devrelerinde himaye ediyordu. Kızların (kendi mülkleri olan) zinetleri vardı. Hz. Aişe bu zinetler için zekat vermiyordu.

Nafi`, İbnu Ömer (ra)`den anlatıyor; "İbnu Ömer, kızlarını ve cariyelerini altınla tezyin eder, fakat bu zinetler için zekat vermezdi."

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Nehir ve yağmur sularının suladığı şeylerden (zekat olarak) öşür (onda bir) alınır. Hayvanla sulananlardan öşrün yarısı (yirmide bir) zekat alınır."

Resulullah (sav) bana sema(dan inen suyun) suladığı mahsulden tam öşür, aletle çıkarılan suyun suladığı mahsulden yarım öşür almamı emretti.

Resulullah (sav) bize, hurmaya tahmin biçtiğimiz gibi, üzüme de tahmin biçmemizi ve zekatını kuru üzüm olarak almamızı emretti, tıpkı hurmanın zekatını kuru hurma olarak aldığımız gibi.

Hz. Peygamber (sav), Abdullah İbnu Revaha`yı Hayber`e yahudilerle kendi arasında mahsulün takdiri için gönderiyordu. Yahudiler, hanımlarının zinetlerinden ona bazı takılar verip: "Bu sanadır (al, karşılığında) bize yükümüzü hafiflet, taksimde lehimize olarak biraz göz yumuver!" dediler. Abdullah (ra) onlara şu cevabı verdi: "Ey yahudiler toplumu! Sizler, bana Allah Teala`nın en menfur mahluklarısınız. Bu, beni size karşı zulme sevketmeyecektir. Bana teklif ettiğiniz rüşvete gelince, o haramdır ve biz bu haramı yemeyiz." Yahudiler: "Arz ve semavatı ayakta tutan işte bu (dürüstlük) dur" dediler.

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Hayvan(ın sebep olduğu mağduriyet) hederdir, kuyu(nun sebep olduğu mağduriyet) hederdir. Maden(in sebep olduğu mağduriyet) hederdir. Defineye humus (beşte bir nisbetinde zekat) vardır."

Bizim nazarımızda ihtilafsız makbul olan ve ehl-i ilimden işitmiş olduğumuz görüş (şu)dur: Derler ki: "Rikaz, cahiliye devri insanlarının gömdüklerinden, bir mal sarfı gerektirmeden, nafaka harcamadan, fazla yorgunluk olmadan, yük altına girmeden ele geçirilen şeydir. Mal taleb edilen, çok fazla çalışmayı gerektiren, bazan rastlanıp bazan rastlanmayan şey rikaz değildir."

Zuba`a Bintu`z-Zübeyr İbnu Abdi`l-Muttalib -ki bu kadın el-Mikdad İbnu Amr (ra)`ın nikahı altında idi- anlatıyor: Mikdad, hacetini kaza etmek üzere Bakiu`l-Habhabe`ye gitti. Orada bir fare, bir delikten bir dinar çıkarıyordu. Sonra birer birer dinarlar çıkarmaya devam etti. Tam on yedi dinar çıkardı. Sonra da kırmızı bir bez çıkardı. Bu, dinarların içine konmuş olduğu bez olmalıydı. Bezin içinden bir dinar daha çıktı. Tamamı onsekiz dinardı. Mikdad bunları Resulullah (sav)`a götürüp durumu haber verdi ve: "Bunun sadakasını alın!" dedi. Resulullah (sav) ona sordu: "Sen deliğe eğildin mi?" "Hayır." "Öyleyse Allah bunu sana mübarek kılsın!" dedi.