Ben İbnu Ömer (ra)`i (tavaf yaparken gördüm. Haceru`l-Esved`i) eliyle istilam ediyor, sonra da elini öpüyürdu.

Resulullah (sav), (tavafın) her şavtında rükn-i Yemani ve Haceru`l-Esved`i istilam etmeyi terketmezdi.

Bir adam İbnu Ömer (ra)`e Haceru`l-Esved`i istilam etme hususunda sormuştu. Şu cevabı aldı: "Ben, Resulullah (sav)`ın onu hem istilam eder, hem de öper gördüm." Adam tekrar sordu: "Pekala, sıkışacak olsam, bana galebe çalacak olsalar, (ne yapayım)?" İbnu Ömer (ra) kızgın bir eda ile: "Soruşu Yemenide batasıca, Resulullah (sav)`ı onu hem istilam eder, hem öper gördüm."

Amr İbnu Şuayb babası tarikiyle bildiriyor: "Abdullah`la -ki babasıdır- tavafta bulundum. Kabe`nin arka kısmına gelince: "istiazede (sığınmada) bulunmuyor musun?" dedim. "Ateşten, Allah`a sığınırım!" dedi ve yürüdü. Haceru`l-Esved`e kadar gelip istilamda bulundu. Rükn ile kapı arasında (Mültezem`de) durarak göğsünü, yüzünü, kollarını ve avuçlarını şöyle yamadı -onları iyice açarak gösterdi- ve sonra: "İşte Resulullah`ı aynen böyle yaparken gördüm!" dedi."

Ben Hz. İbnu Abbas ve Hz. Muaviye (ra) ile birlikte idim. Muaviye (ra) hazretleri her rükne uğradıkça istilamda bulunuyordu, İbnu Abbas (ra) kendisine: "Resulullah (sav) sadece Haceru`l-Esved ve Rüknu`l-Yemani`den başka yeri istilam etmezdi" dedi. Hz. Muaviye şu cevabı verdi: "Beytullah`tan hiçbir şey ihmal edilmez." İbnu`z-Zübeyr bütün rükünlere (köşelere) istilamda bulunurdu.

Tavus merhumu (tavaf yaparken) gördüm. Rükne gelince (Haceru`l-Esved) üzerinde izdiham bulursa sıkışıklık yapmaz, geçer giderdi; boş ve müsait bulursa üç sefer öperdi. Sonra şunu söyledi: "Ben İbnu Abbas (ra)`ı aynen böyle yaparken gördüm." İbnu Abbas da: "Hz. Ömer (ra)`i aynen böyle yaparken gördüm" dedi. Hz. Ömer (ra) de: "Ben Resulullah (sav)`ı böyle yaparken gördüm" dedi.

Resulullah (sav) İbnu Avf (ra)`a: "Ey Ebu Muhammed! Rüknü`l-Esved`i nasıl istilam ettin?" diye sordu. İstilam ettim ve bıraktım!" deyince, Resulullah (sav): "Doğru yapmışsın" dedi.

Kendisine Hz. Aişe (ra)`nin: "Hicr`ın bir kısmı Beytullah`tan değildir" dediği haber verilince şunu söyledi: "Allah`a kasem olsun, şayet Aişe bunu Resulullah (sav)`tan işitmiş ise, kanaatim o ki, Resulullah (sav) şu iki rüknün istilamını, bunlar Beyt`in temelleri üzerinde olmadıkları için terketmiş olmalıdır. Keza halk da bu sebeple tavafı Hıcr`ın gerisinden yapmaktadır."

İbnu Ömer (ra) iki rükne geldiği zaman (öpmek için) bunlar üzerine abanır, sıkışıklık yapardı. Kendisine: "Ey Ebu Abdirrahman," dedim, "sen Resulullah`ın diğer ashabının hiçbirinde görmediğim şekilde bu rükünlere abanıp sıkışıklık yapıyorsun (sebebi nedir)?" Bana şu cevabı verdi: "Ben böyle yapıyorsam, Resulullah (sav)`dan şunu işittiğim içindir: "Bu iki rüknü meshetmek günahlara kefarettir." Keza Resulullah (sav)`dan şunu da işittim: "Kim şu Beytullah`ı bir hafta boyu tavaf eder ve sayarsa bir köle azad etmek gibidir." Keza şunu da söylediğini işittim: "Kişi tavaf için bir ayağını koyup diğerini kaldırdıkça her adımı sebebiyle Allah onun bir hatasını siler ve bir sevap yazar."

Mültezem, rükn ile kapı arasıdır.