FEZAİL BÖLÜMÜ

Resulullah (sav) buyurdular ki: "İnsanlar teslim oldu, Amr İbnu`l As ise iman etti."

Resulullah (sav)`a Ebu Süfyan, her ne taleb etti ise, mutlaka "Tamam!" diye müsbet cevap almıştır.

Ömer İbnu`l-Hattab (ra), Umeyr İbnu Sa`d`ı Humus valiliğinden azledince yerine Hz. Muaviye (ra)`yi tayin etti. Halk: "Umeyr`i azledip Muaviye`yi mi tayin etti?" diye mırıldandı. Umeyr (ra): "Muaviye`yi hayırla yadedin. Zira ben Resulullah (sav)`ın: "Allahım, onunla (insanlara) hidayetini ulaştır!" dediğim duydum!" dedi.

Ben çocuklarla birlikte oynuyordum. Derken Resulullah (sav) geldi. Ben hemen bir kapının arkasına saklandım. (Beni orada bulup) enseme dokundu. "Muaviye`ye git! Onu bana çağır" dedi. (Ben derhal gittim ve) geldim: "O yemek yiyor! dedim. Resulullah (sav) tekrar: "Git Muaviye`yi bana çağır" emrettiler. Ben (yine gidip) döndüm ve: "O yemek yiyor!" dedim. Resulullah tekrar: "Git! Muaviye`yi bana çağır!" emrettiler. Ben yine gidip geldim ve: "O yemek yiyor!" dedim. Bunun üzerine: "Allah onun karnını doyurmasın!" buyurdular.

Resulullah`ın Muaviye için şöyle dua ettiğini rivayet etmektedir: "Allahım, onu hidayet edici ve hidayeti bulmuş kıl ve onunla (insanlara) hidayet ver."

Hz. Cebrail aleyhisselam Resulullah (sav)`a gelerek: "Ey Allah`ın Resulü," dedi. "İşte Hatice geliyor. Beraberinde bir kap var, içerisinde katık -veya yiyecek, veya içecek- mevcut. O yanınıza ulaştığı vakit, ona Rabbinden [ve benden] selam söyleyin ve onu gürültü ve yorgunluk bulunmayan cennette, içerisi oyulmuş inciden mamul bir evle müjdeleyin!"

Resulullah (sav)`ın hanımlarından hiçbirine, Hz. Hatice (ra)`ye karşı duyduğum kıskançlığı hiç duymadım. Halbuki onu hiç görmüşlüğüm de yok. Ancak, (aleyhissalatu vesselam) onun yadını çok yapardı. Ne zaman bir koyun kesip parçalara ayırsa Hatice`nin dostlarına da gönderirdi. Bazan ona: "Sanki dünyada Hatice`den başka kadın yok!" derdim de bana: "(Onun gibisi var mıydı!) o şöyleydi, o böyleydi...! [Öbür kadınlar beni çocuktan mahrum ederken] benim çocuklarım ondan oldu" diye karşılık verirdi. [Hz. Aişe der ki: içimden "Bir daha Hatice hakkında kötü söz söylemeyeceğim" dedim.] Hz. Aişe devamla der ki: "Resulullah (sav), Hatice`den üç yıl sonra benimle evledi."

Resulullah (sav) buyurdular ki: "(Ahiretin) en hayırlı kadını Meryem Bintu İmran`dır. (Dünyanın) en hayırlı kadını Hatice Bintu Huveylid`dir." Ravi bunu söylerken, eliyle semaya ve arza işaret etti.[Rezin bir rivayette şu ziyadeyi kaydetmiştir: "Resulullah (sav) buyurdular ki: "Erkeklerden pek çokları kemale ermiştir. Kadınlardan ise İmran`ın kızı Meryem, Firavun`un karısı Asiye, Huveylid`in kızı Hatice ve Muhammed`in kızı Fatıma`dan başka kimse kemale ermemiştir. Hz. Aişe`nin kadınlara üstünlüğü, tiridin diğer yiyeceklere üstünlüğü gibidir." Bu rivayet Buhari`de Ebu Musa hadisi olarak gelmiştir.]

Halamla birlikte Hz. Aişe ()`nin yanına gittim. Hz. Aişe`ye: "Hangi kadın Resulullah (sav)`a daha sevgili idi?" diye soruldu. "Fatıma" dedi. "Ya erkeklerden?" dendi. "Fatıma`nın kocası! Zira bildiğim kadarıyla Ali (ra) çok oruç tutar, çok namaz kılardı."

Resulullah (sav) Fetih senesinde Fatıma`yı çağırarak hususi konuştular. Fatıma ağladı. Sonra tekrar hususi olarak konuştular. Fatıma bu sefer güldü. Resulullah (sav) vefat edince, Fatıma`dan o ağlama ve gülmesi hususunda sordum. Dedi ki: "Önce, Resulullah (sav) bana öleceğini haber verdi, ben de ağladım. İkinci konuşmamızda benim, İmran kızı Meryem hariç diğer kadınların cennette efendisi olacağımı müjdeledi, bunun üzerine güldüm."