NAMAZ BÖLÜMÜ

Resulullah (sav) secde ettiği zaman, burnunu ve alnını yere koyardı. Ellerini yanlarından aralardı, avuçlarını omuzları hizasına koyardı.

Resulullah (sav) secde edince, yere, dizkapaklarını ellerinden önce koyardı. Kalkınca da ellerini dizkapaklarından önce kaldırırdı.

Ebu Davud`un diğer bir rivayetinde şöyle gelmiştir: "Resulullah (sav) secdeye gidince alnını ellerinin arasına koydu, kalkınca da dizkapaklarının üzerine kalktı ve dizlerine dayandı."

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Biriniz secde edince, devenin çöküşü şeklinde yere çökmesin, yani ellerini dizlerinden önce yere koymasın."

Resulullah (sav) bana şunu söyledi: "Ey Ali! Ben kendim için sevdiğimi senin için de seviyorum, kendim için hoşlanmadığımı senin için de hoşlanmıyorum, öyleyse iki secde arasında ik`ada bulunma."

Resulullah (sav) (namazda) kişinin, elleriyle yere dayanarak oturmasını yasakladı. (Bir başka rivayette şöyle gelmiştir: "Resulullah (sav), namazdan kalkarken kişinin ellerine dayanmasını yasakladı.")

Resulullah (sav) namazda ayaklarının sırtı üzerinde kalkardı.

Anlattığına göre Resulullah (sav)`ı namaz kılarken görmüştür. Efendimiz, tek rekatte iken, tam bir oturuş vaziyeti almadan kalkmamıştır.

İbnu Ömer (ra) secde ettiği zaman ellerini, yüzünü koyduğu şeyin üzerine koyardı. Ben O`nu çok soğuk bir günde gördüm, ellerini (giymekte olduğu) bürnusunun altında çıkarmış çakılların üzerine koymuştur.

Mecze`e İbnu Zahir, Ashabu Şecereden Uhban İbnu Evs`ten naklettiğine göre, Uhban diz kapaklarından rahatsızdı, secde ettiği zaman dizkapağmın altına minder koyardı.