İslam`ın evvelinde mut`a vardı. Kişi, hakkında bilgisi olmayan (tanımadığı) bir beldeye gelince, oradan yerli bir kadınla, orada kalacağını tahmin ettiği müddet miktarınca nikah yapardı. Kadın, böylece onun eşyasını muhafaza eder, gerekli işlerini görürdü. Bu hal: "Onlar namuslarını korurlar. Ancak "hanımlarına" ve "cariyelerine" karşı müstesna, bunlarla olan yakınlıklarından dolayı kınanmazlar" (Mü`minun 6) mealindeki ayet nazil oluncaya kadar devam etti. (Bu ayet gelince mut`a haram ilan edildi.)" İbnu Abbas (ra) der ki: "Bu ikisi dışındaki bütün fercler (cinsi tatmin yolları) haramdır."