Abdurrahman İbnu Ebza

Bir adam Hz. Ömer (ra)`e gelerek: "Ben cünüb oldum, su da bulamadım (ne yapayım)?" diye sordu. Hz. Ömer: "Namaz kılma!" diye cevap verdi. (Orada bulunan Ammar (ra) söze girip): "Ey mü`minlerin emiri! Hatırlıyor musun? Ben ve sen bir seriyyede beraberdik. Cenabet olduk ve su bulamadık. O zaman sen namaz kılmamış, ben ise toprağa bulanarak kılmıştık. (Sonra da bu durumu kendisine açınca), Aleyhissalatu vesselam bana: "Ellerini yere vurup sonra üfleyip sonra onlarla yüzünü ve ellerini meshetmen sana kafi idi" buyurdular" dedi. Hz. Ömer (ra): "Ey Ammar Allah`tan kork!" dedi. Ammar: "Dilersen bu hadisi kimseye söylemiyeyim!" deyince, Hz. Ömer "(Vallahi asla! Bu meselede) seni altına girdiğin sorumlulukla başbaşa bırakıyorum" diye cevap verdi."

Ebu Davud`da rivayet şöyledir: "...Sana şöyle yapman yeterlidir (dedi ve göstermek için) ellerini yere vurdu, sonra onlara üfürüp elleriyle yüzünü ve kollarının yansına kadar ellerini meshetti." Yine Ebu Davud`un bir başka rivayetinde: "...sonra ellerini yere vurdu, sonra birbirine vurarak (yapışan toprak parçalarını) çırptı, sonra yüzünü ve kol kemiğinin ortasına kadar kollarını meshetti, dirseğe ulaşmadı (bütün bu mesh ameliyesini yere) bir vuruşta (yaptı)." Bir diğer rivayette: "...dirseğe kadar" denmiştir.

Bu hadisten Tirmizi, şu kısmı tahric etmiştir: "Resulullah (sav) kendisine (Ammar`a), yüze ve ellere teyemmüm yapmasını emretti." (Tirmizi) der ki: "Ammar`ın şöyle söylediği rivayet edildi: "Biz Resulullah (sav)`la birlikte omuzlara ve koltuk altlarına kadar teyemmüm ettik."