Cabir İbnu Semüre

Resulullah (sav)`a, intihar eden bir kimse haber verilmişti, "Ben üzerine namaz kılmıyorum!" buyurdular."

Resulullah (sav)`ın bir yastığa solu üzerine yaslandığını gördüm.

Resulullah (sav)`ın peygamberlik mührü, iki omuzu arasında idi. Tıpkı bir güvercin yumurtası büyüklüğünde kırmızı bir yumru (gudde = bez) idi.

Resulullah (sav)`la birlikte ilk namazı kıldım. Sonra Aleyhissalatu vesselam ehline gitti. Onunla ben de çıktım. Onu bir kısım çocuklar karşıladı. Derken onların yanaklarını bir bir okşamaya başladı. Benim yanağımı da okşadı. Elinde bir serinlik ve hoş bir koku hissettim. Elini sanki attar havanından çıkarmış gibiydi.

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Kisra ölünce, ondan sonra başka kisra yoktur. Kayser de öldü mü ondan sonra kayser yoktur. Nefsimi kudret elinde tutan Zat-ı Zülcelal`e yemin olsun, siz her ikisinin de hazinelerini Allah yolunda harcayacaksınız."

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Mekke`de bir taş var, peygamberlik geldiği zaman günler boyu bana selam verdi, şu anda o taşı biliyorum."