Orucu Açmanın Mübah Olma Şartları

Dihye İbnu Halife (ra), Ramazan`da Dımeşk`e bağlı köylerden (Mizze adındaki) birinden çıkıp Fustat`tan Akabe köyüne olan mesafe kadar bir yol aldı. Bu mesafe üç millik bir uzaklıktı. Dihye ve beraberindekilerden bir kısmı (o gün) orucu yediler. Bir kısmı ise orucu yemeyi uygun görmediler. Dihye köyüne dönünce; "Vallahi bugün, vukua geleceği hiç aklımdan geçmeyen bir hadise ile karşılaştım: Bir kısım kimseler Resulullah (sav)`ın ve ashabı`nın sünnetini beğenmediler" dedi. Bunu, o gün orucu açmayanlar için söylemişti. Dihye (ra) bu hayıflanmasını şöyle noktaladı: "Allahım artık beni yanına al!"

Ben, Resulullah (sav)`ın ashabından olan Ebu Basra el-Gıfari (ra) ile Fustat`tan yola çıkan bir gemide Ramazan`da beraberdim. (İskenderiye`ye gitmek istiyordu. Ebu Basra ve beraberindekiler) gemiye çıkarıldı. Daha evleri tamamen geçmemişti ki sofra emretti. Sabah yemeği getirildi. Bana da: "Yaklaş (beraber yiyelim)" dedi. Ben: "Evleri hala görmüyor musun?" dedim. Bana "Yoksa sen Resulullah (sav)`ın sünnetinden hoşlanmıyor musun?" dedi. Bunun üzerine o yedi, ben de yedim.

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Kim sefer sırasında Ramazan`a erer ve beraberinde kendisini karnını doyuracak yere götürecek bir bineği varsa nerede olursa olsun orucunu tutsun."