Ebu Hüreyre

Hz. Cebrail aleyhisselam Resulullah (sav)`a gelerek: "Ey Allah`ın Resulü," dedi. "İşte Hatice geliyor. Beraberinde bir kap var, içerisinde katık -veya yiyecek, veya içecek- mevcut. O yanınıza ulaştığı vakit, ona Rabbinden [ve benden] selam söyleyin ve onu gürültü ve yorgunluk bulunmayan cennette, içerisi oyulmuş inciden mamul bir evle müjdeleyin!"

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Şayet Ensar vadiye veya geçide süluk etse ben de mutlaka Ensarın gittiği vadiye ve geçide süluk ederim. [Eğer hicret olmasaydı ben Ensar`dan biri olurdum]" Ebu Hüreyre der ki: "Ona annem ve babam feda olsun. (Bu sözüyle haddi aşmış, Ensarın hakkından fazlasını onlara vererek) zulmetmiş değildir. (Zira) onlar O`nu barındırdılar ve O`na yardım ettiler veya bir başka kelime (ile ifade edilecek) yardımlar yaptılar. Mallarıyla kendisine ve Ashabına muavenette bulundular."

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Allah Teala Hazretleri, Bedir Ehli(nin yaptığı fedakarlık ve ihlasları)na muttali oldu da: "Artık ne isterseniz yapın. Ben sizi affetmişim!" buyurdu."

Resulullah (sav): "İmtina edenler hariç, bütün ümmetim cennete girecektir." buyurmuşlardı. "İmtina edenler de kim?" dediler. "Kim bana itaat ederse cennete girer, kim asi olur (itaat etmezse) o imtina etmiş demektir!" buyurdular.

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Ümmetim içinde beni en çok sevenlerden bir kısmı benden sonra gelenler arasından olacak: Mallarını ve ailelerini feda pahasına beni görmeyi arzu edecekler."

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Kureyş kadınları, deveye binen kadınların en hayırlılarıdır: Onlar küçük çocuklara karşı daha şefkatli, kocalarının mallarına karşı daha muhafızlardır." [Ebu Hüreyre (ra): "Meryem Bintu İmran hiçbir zaman deveye binmedi" derdi.]

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Eşlem kabilesini Allah selametli kılsın, Gıfar kabilesine de mağfiret buyursun!"

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Kureyş, Ensar, Cüheyne, Müzeyne, Eşlem, Eşca` ve Gıfar benim dostlarımdır. Onların da Allah ve Resulünden başka dostları yoktur."

Beni Temim`i, haklarında Resulullah (sav)`dan işittiğim üç şeyden sonra hep sever oldum. Demişti ki: "Onlar Deccal`e karşı ümmetimin en şiddetlisidirler." Onların zekatları gelmişti. Aleyhissalatu vesselam: "Bu, kavmimizin zekatlarıdır!" buyurdular. Hz. Aişe (ra)`nin yanında onlardan bir esire kadın vardı. "Onu azad et, çünkü o, Hz. İsmail evlatlarından." buyurdular.

Kays`tan bir adam: "Ey Allah`ın Resulü! Hımyer`e lanet et!" dedi. Aleyhissalatu vesselam ondan yüzünü çevirdi. Adam aynı talebi tekrar edince, Aleyhissalatu vesselam: "Allah Hımyer`e rahmet kılsın. Onların ağızları selam, elleri yiyecek, kendileri de emniyet ve iman ehli kimseler!" buyurdu.